Debata i referendum

Za 5 dni wybory parlamentarne, więc z tej okazji kolejny tekścik około-wyborczy, tym razem o dwóch wydarzeniach: poniedziałkowej debacie w TVP oraz referendum, które ma odbyć się razem z wyborami parlamentarnymi. W czasie pisania odkryłem, że te dwie rzeczy mają ze sobą pewne cechy wspólne, a główną z nich jest to, że ktoś anonimowy, związany z PiS na obie okazje wymyślił kretyńskie pytania, które mają służyć wyłącznie im samym. Zacznijmy od debaty (a raczej karykatury debaty). W TVP wystąpiło 6 osób, wytypowanych przez dany komitet wyborczy, który zarejestrował listy we wszystkich okręgach. Pytań również było 6 (konkretnie 5 plus jedna „swobodna” wypowiedź na dowolny temat). Czas odpowiedzi wynosił 1 minutę, czyli każdy „debatujący” miał do dyspozycji w sumie tylko 6 minut. Pewną „innowacją” było to, że pytania były tak długie i złożone, że gdy spiker zbliżał się do końca czytania pytania, to przeciętny człowiek już nie pamiętał, jak brzmiał jego początek. W gruncie rzeczy w „debacie” nie chodziło nawet to, co kto mówi, a o prezencję i „mowę ciała”, bo w czasie 6×1 minuta trudno przedstawić partyjny program (zwłaszcza, gdy delikwent skupia się na rywalach, a nie na swojej ofercie). Debatę można obejrzeć na odtwarzaczu poniżej.

OSOBY DRAMATU:

1. Organizatorzy i prowadzący – według mnie kiepski poziom, czego zresztą można się było spodziewać już wcześniej, znając dotychczasowe „dokonania” TVP. Pytania zawierały w sobie kilka tez, ustawionych „pod” PiS. Ponadto wszystkie pytania były niesamowicie długie, w dodatku powtarzane po wypowiedzi trzech debatujących (miałem wrażenie, że te pytania są dłuższe, niż uczestnicy mają czasu na odpowiedź). Według mnie pytania powinny krótsze i zwięzłe, bo i tak nie było obowiązku na nie odpowiadać, więc szkoda było tracić czas na ich dwukrotne czytanie (np. na pytanie o przymusową relokację imigrantów z zachodu Europy odpowiedział tylko Bosak i Morawiecki, czyli zadeklarowani przeciwnicy tego „mechanizmu”, a reszta gadała o czymś innym, bo bali się przyznać, że są 'za’). Dwie wpadki zaliczył prowadzący Michał Rachoń- na początku nie pozwolił Donaldowi Tuskowi przywitać się z widzami (zaczął szybko przedstawiać kolejnego uczestnika), a później (wprawdzie wywołany do tablicy przez Tuska, ale jednak niepotrzebnie) powiedział Tuskowi, że szkoda, iż wobec dziennikarzy jest bardziej zadziorny, niż był wobec przywódców silniejszych państw w czasie swoich rządów.
2. (kolejność tak jak stali, od lewej do prawej) – Rafał Piech (Polska Jest Jedna)– nie było go w ogóle na debacie, bo jego ugrupowanie miało problemy z podpisami w dwóch okręgach (Poznań i Krosno). Z racji miejsca zamieszkania- trochę go znam. Jest dosyć szanowaną osobą i dobrym mówcą, więc gdyby był na debacie- mógłby być jednym z jej zwycięzców, 'oskubując’ trochę z poparcia PiS, Konfederację i Hołownię. Nie było go, więc te 3 komitety mogą odetchnąć z ulgą.
3. Krzysztof Maj (Bezpartyjni Samorządowcy) – Niewiele osób wcześniej w ogóle kojarzyło jego osobę, więc debata na pewno mu pomogła w rozpoznawalności. Jego występ był poprawny, był on spokojny i na tle reszty uczestników- całkiem merytoryczny (aczkolwiek w jednej wypowiedzi przejawił dziwne ciągotki komunistyczne). Apelował o dialog, spokój, mógłby to być przebrany Kosiniak-Kamysz. Jego ugrupowanie pewnie nie przekroczy progu, więc nie ma sensu dłużej o nim pisać.
4. Donald Tusk (Koalicja Obywatelska) – Tutaj największa niespodzianka. Wypadł on dramatycznie słabo. Od początku był zdenerwowany, wypalony, smutny, naburmuszony, miał zmrużone oczy i zaciśniętą szczękę, plótł jak Piekarski na mękach, czytał z wymiętolonej kartki. Nie odpowiadał merytorycznie na pytania, skupiając się (z wzajemnością) na przegadywaniu się z Morawieckim. Już w pierwszym pytaniu o imigrację przez ponad 45 sekund mówił o czymś innym (nietrudno zgadnąć o czym), a gdy zostało mu 10 sekund i w końcu zechciał odpowiedzieć na pytanie o imigracji to pomyślał, że już koniec czasu i nie powiedział kompletnie nic (nawet nie wspomniał o 'aferze wizowej’, co wydawało się naturalną jego odpowiedzią wymijającą). Później nie było wcale lepiej, bo np. wybełkotał: „życie w Polsce musi być lepsze, no, znośne jakoś” lub postawił się w roli strażnika lasów państwowych czy utrzymania obecnego wieku emerytalnego (o jego podniesienie za czasów własnych rządów obwinił… Mateusza Morawieckiego, który miał mu źle doradzić, a on nie miał odwagi lub inteligencji się temu sprzeciwić- czyli kierownik zwalił winę na doradcę, którego sam sobie zatrudnił). Ogólnie Tusk przy każdej okazji (albo nawet bez okazji) wbijał szpileczki Morawieckiemu, zamiast odpowiadać na pytanie. Nawet największe tuskowe lizodupy nie odważyły się stwierdzić, że Tusk wygrał tę debatę, co jest w tym środowisku precedensem (nie przypominam sobie wcześniej ani jednej sytuacji, gdy tuskowy beton nie uznał swego guru za bezapelacyjnego zwycięzcę w dowolnej konkurencji, w której wziął udział). Wszyscy (włącznie z KODziarzami) są zgodni, że Tusk wypadł źle i każdy zastanawia się, jaki mógł być tego powód. Logiczne możliwości są dwie: albo zrobił to specjalnie, aby trochę „podpompować” Lewicę i Trzecią Drogę (które sam wcześniej skanibalizował). Tego samego dnia, co debata ukazał się sondaż wyborczy dla Polsatu, gdzie Trzecią Nogę oszacowano raptem na 7.6%, czyli poniżej progu wyborczego dla koalicji. Gdyby to ugrupowanie nie weszło do sejmu- opozycja totalna straciłaby wszelkie szanse na większość sejmową. Dlatego być może Tusk z premedytacją oddał trochę głosów Hołowni, który wypadł całkiem dobrze (wszak Tusk nie ryzykował, że elektorat po jego złym występie odpłynie gdzieś indziej, niż do przyszłych koalicjantów, bo polaryzacja jest obecnie gigantyczna). Druga możliwość kiepskiego występu Tuska jest taka, że on po prostu jest wypalony, nie umie poradzić sobie ze stresem, a debata w tej formie go przerosła. Tusk wypada nieźle, gdy jest w swojej „bańce”, czyli w TVN, ZDF lub na własnych wiecach partyjnych, otoczony wasalami i KODziarzami. Wtedy jest wyluzowany, ma komfort i spokój, że nikt nie zada mu niewygodnego pytania. Jeżeli na sali znajdzie się „na krzywy ryj” ktoś z PiS czy TVP, to po prostu Tusk grozi mu więzieniem, ku aplauzie publiki i zaprzyjaźnionych „ekspertów” (czego akurat w tej debacie nie mógł zrobić, bo byłoby to źle odebrane przez widownię). Nie przypominam sobie ani jednego przypadku, gdy Tusk rozegrał „mecz wyjazdowy” (to był prawdopodobnie jego pierwszy raz w życiu). Mało tego, Tusk chyba nawet nigdy nie zagrał meczu na „neutralnym gruncie”. Pewnie ktoś powie, że (wygrana przez Tuska) debata z Kaczyńskim w 2007 roku była neutralna, ale tam Tusk „spontanicznie” przyprowadził i posadził na widowni bandę zaprzyjaźnionych krzykaczy, czego nie miał Kaczyński. Zatem Tusk wszystkie mecze w życiu grał „u siebie”, przez co wykreował (jak się okazało mylne) wrażenie, że jest świetny w prowadzeniu debat. W końcu nadszedł jednak ten pierwszy mecz wyjazdowy i Tusk poległ na tyle mocno, że nawet najbardziej zabetonowane KODziarstwo uznało ze smutkiem, że Hołownia i Schuering-Wielgus wypadli lepiej od niego. Tej teorii sprzyja fakt, że Tusk raczej niechętnie oddałby elektorat Hołowni, bo to mocno osłabiłoby jego pozycję wewnątrz przyszłej koalicji „totalnej”. Osobiście wydaje mi się, że Tusk (po wyborach) wolałby nadal być niekwestionowanym liderem opozycji, który dalej mógłby rozstawiać po kątach koalicjantów, aniżeli być premierem rządu, który musi liczyć się ze zdaniem dość silnych (i głodnych koryta) koalicjantów. Dlatego uważam, że powodem jego kiepskiego występu w debacie jest teoria numer 2- jest on (być może zawsze był, ale nie dał okazji się wcześniej przyłapać) kiepski w sytuacjach stresowych, a jego legendarne obycie przed kamerami dotyczy jedynie sytuacji, gdy otaczają go przyjaciele i lizusy.
5. Mateusz Morawiecki (PiS) – On wypadł bardzo słabo, niewiele lepiej od Tuska, jedyne co miał lepsze to 'mowa ciała’ (co akurat nie było zbyt trudne, biorąc pod uwagę dyspozycję rywala w tej dziedzinie). Morawiecki miał specyficzną rolę, bo z jednej strony posiadał „atut własnego boiska”, a znając „strategię” TVP- pewnie jako jedyny znał pytania już wcześniej, więc miał czas, aby przygotować i wykuć na blachę odpowiedzi, wraz z mimiką. Z drugiej strony- miał takie utrudnienie, że jako jedyny z uczestników reprezentował rząd i jego 8-letnie dokonania, więc inni uczestnicy (nie tylko Tusk) często go atakowali za błędy i afery. W mojej opinii powinien zignorować zaczepki rywali i recytować wyuczone odpowiedzi na pytania, a wyszłoby dużo lepiej. Jeżeli już musiał reagować to powinien robić to mądrze, np. kilka osób mu zarzuciło, że PiS sprzedał rafinerię Lotosu, ale on jednym zdaniem nie powiedział, że tak kazała Komisja Europejska. Zamiast tego Morawiecki znaczną część czasu poświęcił osobiście Donaldowi Tuskowi (zagrywki rodem z podstawówki), praktycznie każdą „odpowiedź” zaczynał od zaczepki w stronę Tuska, a na pytanie odpowiadał dopiero wtedy, jak mu zostały ostatnie sekundy (zresztą te odpowiedzi nie były zbyt merytoryczne). Dobrze, że Morawiecki z Tuskiem nie stali obok siebie, bo jeszcze daliby sobie po mordach. Najlepiej, żeby obaj po debacie poszli na Fame MMA, razem z bohaterami „pandora gate”, dostosowaliby się wówczas do poziomu tej imprezy i środowiska. Morawiecki według mnie posiada to samo, co zarzuciłem Tuskowi, czyli nie panuje nad nerwami w stresowych sytuacjach i jest swobodny jedynie w komfortowych warunkach. Wypadł słabo, za dużo czasu poświęcając Tuskowi (nie wiem, czy taki był plan od początku, czy po prostu został wyprowadzony z równowagi, ale efekt jego występu był kiepski). Morawiecki jednak wypadł na tyle „niebeznadziejnie”, że betonowe media pro-PiS zgodnie ogłosiły go zwycięzcą debaty (czego nie ośmieliły się zrobić media jego głównego rywala, aby nie ośmieszyć się doszczętnie). Środowiska niechętne PiSowi domagały się, aby w debacie uczestniczył Kaczyński, a nie Morawiecki, bo partia powinna wystawić główną osobę decyzyjną, a nie „podnóżek” (co ciekawe- nigdzie nie słyszałem tego samego zarzutu wobec Lewicy, która też nie przysłała żadnego ze swych 3 liderów). Gdyby na debatę przyszedł Kaczyński- wypadłby pewnie gorzej od Morawieckiego, a może nawet gorzej od Tuska. Kaczyński jest kiepski w debatach (nawet gdy był młody to słabo mu to wychodziło, a teraz to już w ogóle) i wszyscy w PiSie (włącznie z samym zainteresowanym) zdają sobie z tego sprawę. Wybrano Morawieckiego i liczono, że „zmasakruje” rywali, ale ewidentnie nie podołał zadaniu. Według mnie- mogli przysłać Beatę Szydło, a efekt byłby dużo lepszy (zwłaszcza, że w obecnej kampanii panuje głupawka w kontekście gloryfikacji kobiet).
6. Szymon Hołownia (Trzecia Droga) – Niezły występ, oczywiście z punktu widzenia jego zwolenników i ich „sprytu”. Kompletnie nic ciekawego nie powiedział, owijał w bawełnę, unikał kontrowersyjnych tematów (jak imigracja czy emerytury), ale był dosyć wyluzowany i miał dobry „bady languydż”. Nie był merytoryczny, często zaprzeczał sam sobie (np. zapewniał, że nie będą rozdawali pieniędzy podatników, a dosłownie 2 sekundy później sam „rozdawał” i to całkiem hojnie, prawie prześcigając w tym Lewicę), na pytanie o emerytury czy bezrobocie odpowiadał o służbie zdrowia, ale to bez znaczenia wśród jego zwolenników. Mowa ciała była OK, wbił parę szpileczek Morawieckiemu, obiecał ogromną liczbę utopijnych rozwiązań. Elektorat bardzo zadowolony, a w obozie anty-PiSu Hołownia został okrzyknięty zwycięzcą debaty (w praktyce- najlepszym z trójki koalicjantów, czyli jedynych osób, branych pod uwagę do umieszczenia na podium).
7. Joanna Schuering-Wielgus (Lewica) – Można by tu skopiować to, co napisałem o Hołowni. Wymuszony, ale jednak uśmiech, w miarę pozytywny przekaz. Bezapelacyjny numer jeden pod względem kiełbasy wyborczej (oczywiście ani pół słowa o źródłach finansowania). Obiecała wszystko wszystkim. Krótszy tydzień pracy, wyższe pensje, darmowe mieszkania, służba zdrowia, szczęśliwi emeryci i mnóstwo innego socjalu. W trudnych pytaniach słabizna, np. w kwestii imigracji, jak to lewica- najpierw powiedziała „nie pozwolimy, aby dzieci umierały w lasach„, potem zaapelowała o „kompromis” i „wypracowanie mechanizmów” (nie wiadomo jakich i czemu do tej pory w żadnym kraju ich nie wypracowano), a gdy odważyła się na konkret- wyszło szydło z wora. Otóż zaproponowała „model kanadyjski”, czyli wpuszczanie tylko ograniczonej, z góry ustalonej liczby imigrantów. Nie wiadomo jednak, jak miałaby do tych limitów przekonać Łukaszenkę z Putinem oraz samych „uchodźców”? Poszłaby na granicę z Białorusią i powiedziała: „sory chłopaki, ale wydupczać z powrotem, bo tegoroczny limit został już wykorzystany„, a oni grzecznie: „a no spoko, skoro tak to wracamy i spróbujemy w przyszłym roku„. Takie nieścisłości nie są jednak wyłapywane przez lewicowy elektorat, który składa się albo z głupków całkowitych, albo z głupków częściowych (czyli osób biegłych np. w językach obcych, kulturoznawstwie, literaturze, sztuce i innych naukach humanistycznych, ale z zerowym pojęciem o matematyce, ekonomii, logice i innych naukach ścisłych). Schuering-Wielgus, jak na człowieka-mema, który na własnym wiecu krzyczał: „dość dyktatury kobiet„- popełniła w debacie raptem jeden drobny lapsus, gdy obiecała 300 (zamiast 300 tysięcy) mieszkań, które miałyby być 'prawem, nie towarem’ (swoją drogą, Zandberg przyciśnięty przez dziennikarza skąd zamierzają wziąć pieniądze na te „tanie” mieszkania powiedział, że z obligacji, czyli innymi słowy z kredytu w zagranicznych bankach i jest to bardziej prawdziwy obraz Lewicy, niż ta wesoła pani z debaty). Podsumowując-  jej występ był żenujący, ale z punktu widzenia elektoratu lewicy (głupków całkowitych i głupków częściowych) był doskonały. Pani Joanna była uśmiechnięta, zaoferowała Polakom poprawę w każdej możliwej dziedzinie życia, czego chcieć więcej? Nic tylko głosować i otworzyć puszkę dobrobytu, szczęścia oraz tolerancji. Obok Hołowni została ona okrzyknięta zwycięzcą przez przychylne jej środowiska. W mojej opinii Zandberg wypadłby dużo lepiej, bo jest od niej znacznie inteligentniejszy, ale z drugiej strony- elektorat lewicy i tak jest zachwycony, a delegować do debaty białego, heteroseksualnego mężczyznę samo w sobie mogłoby rozdrażnić różne tęczowo-netflixowe 'Julki’.
8. Krzysztof Bosak (Konfederacja) – Pewnie nie będę obiektywny, bo jestem sympatykiem tego komitetu. Bosak to „waga ciężka” wszelakich debat telewizyjnych i tym razem również wypadł bardzo dobrze. Jako jedyny merytorycznie odpowiadał na wszystkie pytania, a gdy atakował pozostałych uczestników debaty- robił to krótko i celnie, jako zajęcie „dodatkowe”. Dosyć mocno zagrał na nutce anty-ukraińskiej i anty-imigranckiej, choć nie obyło się bez „lekkiego” rozdawnictwa (najmniejszego spośród wszystkich uczestników, ale jednak było). Dla mnie bezapelacyjny zwycięzca, choć konkurencja była mizerna (właściwie jedynie Krzysztof Maj wypadł w miarę dobrze, bo cała reszta kierowała swój przekaz do osób o niskim IQ).

Tyle o tej pseudodebacie. Już lepiej było dać każdemu po 10 minut i niech gada na dowolny temat, bo i tak mało kto odpowiadał na te długaśne i tendencyjne pytania. Z przerażeniem stwierdzam, że poziom politycznych rozmów jest obecnie najniższy w historii Polski. Nawet za PRL czy w latach 90-tych (czyli w czasach dość dzikich) była ona bardziej inteligencka i merytoryczna, a dzisiaj przypomina nawalanie się maczugami oraz obiecywanie nierealnej utopii. Zwycięzcy: Bosak i Maj. Zwycięzcy, ale tylko w swoich „bańkach”: Hołownia, Morawiecki, Schuering-Wielgus. Przegrani (nawet we własnych „bańkach”): Tusk i TVP. Debata najprawdopodobniej spowoduje nieznaczne przepływy elektoratu z PiS do Konfederacji oraz z PO do TD i Lewicy, bo reprezentanci dwóch największych partii wypadli najgorzej.

---

Referendum

Jeszcze akapicik o referendum, które ma być przeprowadzone w dzień wyborów. Pytania w referendum są równie obiektywne, co te z debaty w TVP, na szczęście są dużo krótsze (ale nadal długie i nieoczywiste). Nie podoba mi się specjalnie ta idea, ale mimo wszystko obecne referendum jest mniej idiotyczne od tego z września 2015, kiedy „Szogun” Komorowski 5 minut przed odejściem rozpisał referendum, na którym było 7.8% frekwencji (kosztowało ono mniej więcej tyle, ile „wybory kopertowe Sasina”).

Pytania na tegoroczne referendum ogłaszane były (w czasie wakacji) w stylu „amerykańskim”, czyli jedno dziennie, każde przez inną osobę z PiS (Morawiecki, Błaszczak, Szydło i Kaczyński). Pytania ewidentnie wymierzone są przeciwko Platformie Obywatelskiej, więc Donald Tusk na jednym z wieców uroczyście „unieważnił” referendum i rozkazał swym sympatykom z „opozycji demokratycznej”, aby nie brali w nim udziału. Jako, że opozycja bojkotuje referendum- można oczekiwać, że wyniki niemal w 100% będą 4x NIE, a frekwencja niska (pewnie połowa tej z równoległych wyborów parlamentarnych), czyli jakieś 30% z hakiem.

Pytanie 1: Czy popierasz wyprzedaż majątku państwowego podmiotom zagranicznym, prowadzącą do utraty kontroli Polek i Polaków nad strategicznymi sektorami gospodarki?

Pytanie źle sformułowane, chyba najgłupsze z wszystkich czterech. Powinno być „czy popierasz wyprzedaż strategicznego majątku państwowego„. Gdyby miano całkiem zabronić „wyprzedaży majątku państwowego” to trzeba by zablokować prawie każdą inwestycję zagraniczną, bo np. działka (ziemia) „niestrategiczna” na której inwestycja ma być ulokowana na ogół jest własnością państwa, samorządu lub jakiejś spółki państwowej typu PKP (co śmieszniejsze- często inwestor dostaje ją za darmo w ramach dotacji).  Inną sprawą jest definicja „strategicznego majątku państwowego„, bo nie dość, że w systemie prawnym tenże majątek sformułowany jest niejasno, to jeszcze posiadacz większości sejmowej może tam majstrować (np. wyłączyć lasy czy porty z rangi majątku strategicznego i je potem sprzedać).

Pytanie 2: Czy popierasz podniesienie wieku emerytalnego, w tym przywrócenie podwyższonego do 67 lat wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn?

Tu już mniejszy bubel, ale pytanie też pozostawia wiele do życzenia. Ja przykładowo chciałbym, aby zrównać wiek emerytalny kobiet i mężczyzn do 65 roku życia. Teraz w Polsce mamy istne „piekło mężczyzn”, gdzie żyją oni krócej, a pracują dłużej, często umierając zanim otrzymają choćby jedną, miesięczną emeryturę. Ktoś powie, że kobietom należy się niższy wiek emerytalny, bo opiekują się dziećmi, ale po pierwsze nie każda kobieta (coraz mniej) ma w ogóle dzieci, po drugie- często ojciec (np. wdowiec) zajmuje się dziećmi, po trzecie- na dzieci jest osobny, bardzo rozbudowany socjal (500/800+, urlop macierzyński, wychowawczy i inne), a po czwarte- w całej Europie ten wiek jest zrównany (chyba tylko w Rumunii jest podobnie, jak u nas). Ja zatem nie wiem jak miałbym zagłosować w tym pytaniu, bo są tylko dwie opcje, z których żadna mi nie odpowiada, czyli albo wszystkim 67, albo tak jak teraz, czyli 65 mężczyźni i 60 kobiety (pomijam już to, że płeć biologiczna to według lewicy relikt przeszłości, zaścianek i średniowiecze, ale akurat w kwestii emerytur „przypadkiem” robią wyjątek, bo jest on korzystny dla ich bazowego elektoratu).

Pytanie 3: Czy popierasz likwidację bariery na granicy Rzeczypospolitej Polskiej z Republiką Białorusi?

W końcu jakieś konkretne pytanie, do którego trudno się bezpośrednio przyczepić. Dzisiaj jednak w Polsce wszyscy (poza niekontrolowaną nawet przez Tuska ekstremą typu Ochojska czy inne „aktywiszcza”) są za tym, aby to ogrodzenie zostawić (nawet Niemcy też tego chcą), więc wiadomo, że zostanie, ktokolwiek by nie wygrał wyborów. Zmarnowane miejsce na karcie, można by dać jakieś inne pytanie zamiast tego, bo ogrodzenie jest 'nieusuwalne’. Pytanie oczywiście pojawiło się wyłącznie dlatego, że budowa ogrodzenia granicznego była swego czasu mocno krytykowana przez 'drużynę Tuska’, ale taka jest właśnie idea opozycji 'totalnej’, aby krytykować wszystko, co robi rząd, czyli budowa ogrodzenia była podła i niehumanitarna, ale teraz gdy jest już gotowe- powoli zaczynają mówić, że ogrodzenie jest za małe i trzeba było zrobić lepsze, a rząd jak zwykle zawalił sprawę i odwalił fuszerę budowlaną.

Pytanie 4: Czy popierasz przyjęcie tysięcy nielegalnych imigrantów z Bliskiego Wschodu i Afryki, zgodnie z przymusowym mechanizmem relokacji narzucanym przez biurokrację europejską?

Tutaj z kolei mamy pytanie o tylko jedną (i to nie najliczniejszą) kategorię imigrantów, podczas gdy rodzajów imigrantów jest w Polsce więcej. Pytanie powinno brzmieć: czy popierasz przyjęcie imigrantów: a) nielegalnych, relokowanych „przymusową solidarnością” z zachodu, b) nielegalnych, którzy zostali złapani na terenie Polski i nie potrafią powiedzieć, jak tutaj się znaleźli, c) nielegalnych, którzy wdarli się przez granicę z Białorusią i chcą złożyć wniosek o azyl, d) starających się w Polsce o pracę mieszkańców spoza strefy Schengen, e) Ukraińców.

Wniosek końcowy: To referendum jest głupie i z założenia miało służyć tylko PiSowi (w praktyce mało kto ma o nim pozytywną opinię, a poza wyborcami PiSu to chyba nikt). Jedyny z niego pożytek dla Polski to pytanie nr4, które będzie można pokazać naszym „przyjaciołom” z Berlina, gdy będą chcieli przysłać nam swoje brodate, pigmentalnie uposażone tzw. „matki z dziećmi” (aczkolwiek Bruksela może to po prostu zlać i przysłać „inżynierów” i tak, lub ewentualnie wystawić fakturkę, zasłaniając się niską frekwencją w referendum).

Na koniec małe spostrzeżenia na temat pracy w komisji wyborczej. Są one wsadzone na minę, bo referendum dorzuci im dużo dodatkowej roboty. Z technicznego punktu widzenia są to jakby osobne, drugie wybory, bo frekwencja będzie inna, niż w wyborach „głównych”, są też osobne protokoły, de facto 2 razy więcej roboty, niż byłoby normalnie. To tak, jakby w jeden dzień połączyć wybory parlamentarne z prezydenckimi (gdzie też jest jedna mała karta z kilkoma kandydatami, a w drugiej turze tylko z dwoma). Pewnie sporo członków komisji wróci do domów dopiero w poniedziałkowe przedpołudnie, albo i później. Boję się też, że przez to referendum do głosowania będą duże kolejki (zwłaszcza w porach 'poobiednich’ czy 'pokościelnych’), co może zrodzić niezdrowe sytuacje (KODziarstwo bardzo lubi manifestować swe poglądy w miejscach publicznych, a długa kolejka i klimat wyborczy temu sprzyja). Wytyczne PKW mówią, że w lokalu wyborczym (oprócz komisji) może przebywać tylko tyle osób, ile jest stanowisk do głosowania (czyli średnio 3-6), a jeżeli chętnych jest na daną chwilę więcej to teoretycznie nie można ich wpuścić (jak wpuścisz więcej ludzi naraz, aby rozładować kolejkę, to będą się o to srali różni obserwatorzy i 'mężowie zaufania’, którzy tylko na to czekają, swoją drogą nie rozumiem czemu te osoby po prostu nie zapisały się do komisji, gdzie miałyby większy wgląd w proces wyborczy i jeszcze zarobiłyby kasę, a tak poświęcają swój czas za darmo i jedyne co mogą to gapić się z boku i ewentualnie później 'strzelić z ucha’). Większość wyborców pewnie zagłosuje szybko, ale zawsze jest jakiś procent osób, którzy muszą wszystko przeczytać od deski do deski, a potem przez 20 minut się zastanawiać. Referendum znacznie wzmoże ten proceder, ogólnie ja z powodu referendum taktycznie nie pozwoliłem się wybrać na przewodniczącego, ani zastępcę (którymi prawie zawsze byłem we wszystkich poprzednich wyborach). Według mnie przez to referendum (i ogrom dodatkowej pracy) przewodniczący powinien mieć 1000zł diety, a nie 800, bo z obecną kwotą doświadczone osoby unikają sprawowania tej funkcji, przez co wybierane są jakieś „randomy”, które są pierwszy raz w życiu na wyborach i nie zdają sobie sprawy, co ich czeka w niedzielę. Tyle na dziś, przed wyborami postaram się wrzucić jeszcze 2 teksty.

RacimiR, 10.10.2023