Siłownia

Od niemal 3 miesięcy nie napisałem nic w dziale „Na luzie”, więc wypadałoby w końcu wrzucić jakiś lżejszy tekścik. Na warsztat tym razem wezmę siłownię, gdzie w ciągu ostatnich 10 miesięcy odbyłem ponad 100 dwugodzinnych treningów. Było zatem dużo czasu na obserwacje, które zaraz opiszę. Przede wszystkim cieszy mnie to, że kultura fizyczna stała się w Polsce bardzo popularna. W zdrowym ciele – zdrowy duch. Według mnie – ćwiczenia umysłu powinny iść w parze z ćwiczeniami ciała, inaczej rozwój człowieka może skończyć się tak, jak u lewaków – niby wykształceni, ale zaniedbali fizyczność, przez co oszaleli. Efektem „mody na siłkę” jest wzrastająca popularność kulturystycznych „celebrytów”, jak grupa Warszawski Koks, grupa Agresywna Masa, Michał Karmowski, Hardkorowy Koksu, czy jadący na „dissach” Patryk2703. Gdy byłem małolatem – w całym mieście były tylko dwie siłownie, bardzo niewielkie, z prymitywnym sprzętem, wykonanym własnoręcznie przez pasjonatów. Pot kapał z sufitu, wilgotność powietrza w granicach 95%, duży wachlarz możliwości w zrobieniu sobie krzywdy, a pod prysznicem królował grzyb. Z czasem – siłowni powstawało coraz więcej, z coraz lepszym wyposażeniem, a prawdziwy „boom” nadszedł w okolicach 2010 roku, gdy do gry włączyły się sieciówki o dużej powierzchni (jak to się teraz ładnie mówi – kluby fitness). Miło wspominam atmosferę ze starych, mniejszych siłowni – tam każdy się znał, obowiązkowe było podanie ręki na przywitanie. Minusem było to, że 3/4 treningu to były rozmowy i żarty, a na ćwiczenia nie starczało już czasu. W końcu jednak uległem modzie i przeniosłem się do „molocha”. Powstało ich w ostatnim czasie mnóstwo, kolejne są w budowie, a w dodatku – w każdym z nich są tłumy. Najpopularniejsze zdanie w tych miejscach to: „dużo ci tu jeszcze zostało?„, co jest grzeczniejszą odmianą zdania: „byłbym wielce szczęśliwy, gdybyś zwolnił dla mnie ten sprzęt„. Rynek dużych klubów fitness to chyba najszybciej rozwijająca się branża w Polsce. Panuje tam całkiem inna atmosfera, niż w małych obiektach. Nie ma mowy o przywitaniu się z każdym, bo zajęłoby to ponad 10 minut. Głośna muzyka (przeważnie słaba, w rytmie „waka waka”) uniemożliwia integrację między ćwiczącymi. Wiele osób korzysta z własnego sprzętu nagłaśniającego, ja również – przeważnie słucham swojej ulubionej muzyki, albo prawicowych audycji (Korwin, Braun, Ziemkiewicz, Gadowski, Kolonko, Kowalski/Chojecki). na siłowni panuje bardzo kulturalna atmosfera, co bardzo mi odpowiada. Ci, którzy nigdy tam nie byli pewnie myślą, że na siłowni łysi chuligani leją po pyskach każdego, kto się nawinie, ale w rzeczywistości poziom kultury, uprzejmości i grzeczności jest wyższy, niż w teatrze.

Ja od małego lubiłem, sport, zresztą nie było w tych czasach wielkiego wyboru rozrywek – ganiało się za piłką z chłopakami, albo jeździło na rowerze. Według mnie – bardzo ważne jest, żeby po prostu lubić ruch, bo przy zmuszaniu się do treningów – nie wróżę sukcesów na dłuższą metę. Do niedawna sport był dla mnie tylko spontaniczną zabawą, wizyty na siłowni były bez ładu i składu – ćwiczyłem to, co akurat się napatoczyło, bez żadnego planu. Potrafiłem w ciągu jednego dnia biegać, pływać i iść na siłownię, na koniec wypić kawę, zjeść 3 czekolady i pójść spać (a potem przez tydzień zakwasy). Totalna amatorka, aczkolwiek dała mi pewną „bazę” kondycyjno-wydolnościową. W końcu, w zeszłym roku stwierdziłem, że stary już ze mnie chłop, więc najwyższy czas odrzucić alkohol i palenie oraz bardziej zainteresować się techniką ćwiczeń, rodzajami mięśni, dietą i tego typu sprawami. Jak już coś robić – to fachowo, inaczej szkoda czasu.

Rok temu, po dłuższej przerwie powróciłem na siłownię. Byłem wówczas w kiepskiej kondycji finansowej, więc na początku uprawiałem tzw. „turystykę”. Duże kluby fitness zazwyczaj oferują jeden darmowy trening, aby zachęcić potencjalnych klientów. Chodziłem więc po kolei do wszystkich możliwych klubów, udając wielce zainteresowanego ofertą długoterminową (na Śląsku jest najwięcej tego typu obiektów w Polsce, co ułatwiało proceder). W końcu, po (którejś z kolei) darmowej wizycie w Jatomi Fitness doszło do małego 'przypału’, bo zorientowano się, że jestem tam stałym bywalcem, który cwaniakuje, zamiast płacić. Postanowiłem więc, po 2 miesiącach „turystyki” zakotwiczyć gdzieś na stałe. Nie padło na Jatomi, bo tam atmosfera była gejowsko-lanserska, choć sprzęt mieli najwyższej klasy. Wybrałem innego „molocha”, z którego jestem bardzo zadowolony. Denerwujące są tylko te długoterminowe umowy, ale to niestety smutny standard – wielu ludzi podpisze umowę, potem im się nie chce chodzić i na końcu kończy się windykacją. Kluby pewnie mają z takich „martwych klientów” spore zyski, dlatego te wszechobecne umowy.

https://www.youtube.com/watch?v=DDWdJOUukwE

Moimi celami ćwiczeń są: kondycja, wydolność, siła, zdrowie, gibkość, dobre samopoczucie, utrzymanie prawidłowej wagi i niskiego poziomu tłuszczu. Swego rodzaju „skutkiem ubocznym” jest dla mnie ładne ciało, ale nie przykładam do tego większej wagi, choć zawsze chciałem wyglądać jak skrzyżowanie pływaka z Davidem Gahanem (co się częściowo udaje). Wygląd to dla mnie jednak sprawa drugorzędna w kwestii trenowania. Z przykrością stwierdzam, że według moich obserwacji – dla większości ćwiczących najważniejszy jest wygląd, a ich treningi są typowo kulturystyczne, nastawione w 100% na sylwetkę. U kobiet (i gejów) skupienie się na wyglądzie zewnętrznym jest zrozumiałe – dla nich wygląd jest dużym atutem, mocno ułatwiającym życie towarzyskie. Ale u mężczyzn heteroseksualnych? Wiadomo, nie bez znaczenia jest wzrost, higiena, prezencja, ciuchy, ale nie detale dotyczące rzeźby. Jak to mawia Janusz Korwin-Mikke: „nie znam kobiety, która biegałaby za facetem, bo ma ładne nogi„. Przeraża mnie to skupienie mężczyzn (zwłaszcza młodych) na rzeźbie i wyglądzie. Kulturystyka, według mnie ma w sobie coś gejowskiego. Już samo wyrażenie „sport sylwetkowy” brzmi głupio. „Zawody” kulturystyczne, czyli szpaler napiętych, półnagich chłopów, ze sztucznymi uśmiechami, wysmarowanych na brązowo jak Jacek Hugo-Bader na Marszu Niepodległości – według mnie sprawa wygląda groteskowo. Delikwent ćwiczy wiele miesięcy na potężnych ciężarach, przyjmując duże ilości pożywienia i chemii, a jak przyjdzie do zawodów – odwadnia się tak, że ledwo potrafi ustać na nogach i niejednokrotnie potrzebna jest hospitalizacja z powodu wycieńczenia. Facet powinien być silny, męski, waleczny, ale do diabła – nie musi być idealnie wyrzeźbiony (może, ale nie musi, a już na pewno nie kosztem zdrowia!). Jeżeli ktoś zarabia na kulturystyce, mając swoją markę odżywek lub wygrywając zawody – mogę go jakoś zrozumieć, każdy musi za coś żyć. Jednakże 99% kulturystów tylko dokłada do interesu. Skąd ta moda? Nie wiem. Być może ci młodzieńcy myślą, że skoro oni patrzą na wygląd u kobiet, to kobiety na tej samej zasadzie patrzą na ich wygląd. To tak nie działa, psychika damska i męska różnią się od siebie diametralnie. No, chyba, że są homo…

Naturalnym następstwem przywiązywania dużej uwagi do wyglądu są suplementy oraz sterydy i koksy. To niestety jest prawdziwa plaga, zwłaszcza u młodzieży. Jestem w stanie zrozumieć białko, kreatynę i napoje izotoniczne (choć sam nie używam), ale wszystko ponad – to według mnie syf i niszczenie sobie zdrowia. Rynek suplementacji i koksów w Polsce jest potężny, a nadal szybko rośnie. Młodzi płacą grube pieniądze za jakieś gówno, bo są niecierpliwi. Chcą w kilka miesięcy osiągnąć taką sylwetkę, jaką „na sucho” musieliby wypracowywać przez kilka lat. Jedyny cel to sylwetka i wygląd, ale skutków ubocznych jest mnóstwo. Zachwianie hormonalne, huśtawka nastrojów, wysypki, ginekomastia, palumboizm, przerost organów wewnętrznych, problemy z erekcją i potencją, duże koszty finansowe odżywek, bajzel mentalny. Wszystko to tylko dlatego, żeby zaspokoić swą próżność oraz niecierpliwość. Według mnie, powinno postępować się dokładnie odwrotnie – zdrowie przede wszystkim, hartowanie ducha, ciężkie treningi, systematyczność, cierpliwość, a wtedy naturalną „nagrodą” będzie ładne ciało. To jest prawidłowa kolejność, a nie – najpierw wygląd, a cała reszta w maliny. Ostatnio u mnie na osiedlu miał miejsce ciekawy przypadek. Samochód potrącił 17-letniego młodzieńca. Nie było zagrożenia życia, ale dla świętego spokoju lekarze zdecydowali o wprowadzeniu go w śpiączkę farmakologiczną. Przy dzisiejszej technice to bezpieczny zabieg. Niestety – nie potrafili go wybudzić. Dziwili się mocno, bo nie mieli nigdy takiego przypadku. W końcu do szpitala poszedł znajomy poszkodowanego i powiedział lekarzom, że nie mogą go wybudzić, bo chłopak był na cyklu anabolicznym. SIEDEMNASTOLATEK!!! Przecież w tym wieku rośnie się bez użycia wspomagaczy, ale (pod wpływem mody i obserwacji starszych kolegów) tak mu było spieszno do ładnej sylwetki, że faszerował się jakimś niebezpiecznym badziejstwem… Inny znajomy po super-mocnej „przedtreningówce” chodził bardziej, niż po 5 gramach amfetaminy. Według mnie panowie ze zdjęcia poniżej wyglądają groteskowo, pewnie nawet nie potrafią własnoręcznie umyć zębów, bo biceps blokuje im zakres ruchu. Żeby się tak oszpecić – poświęcili zdrowie i kupę pieniędzy…

Wchodząc do szatni w klubie fitness – szejkery z koktajlami pracują pełną parą, a w kuluarach pewnie robione są zastrzyki. Trwają dyskusje – czy czworoboczny grzbietu nie powinien być trochę bardziej zarysowany, bo kaptury go przytłaczają. W łazience nie jest lepiej – wchodząc tam, mamy jakieś 75% szans, że akurat jakiś roznegliżowany (napięty jak fortepianowa struna) młodzieniec robi sobie zdjęcie do lustra, na portal społecznościowy. Są to dla mnie sytuacje żenujące. Facet to powinien być facet, a nie chodząca apteka, wyrzeźbiona jak dzieła Michała Anioła, wrzucająca sweet-focie na pejsa czy tindera. Oczywiście lepsze to niż NERDy, które nie wychodzą z domu, ale jednak do ideału droga daleka. Taki „kulturysta” musi być nieznośny w domu. Pół dnia przed lustrem, ciągłe liczenie kalorii, problemy seksualne, agresor posterydowy, tendencje narcystyczne, egoizm, brak spontanicznych przyjęć/wydatków kalorycznych, kupa pieniędzy przeznaczona na odżywki. Ja bym nie zdzierżył z takim osobnikiem, gdybym był kobietą.

Kolejną żenadą, związaną z „kulturystami” jest ich upodobanie do legginsów. Są to typowo damskie spodnie i mężczyźni powinni mieć ustawowy zakaz ich ubierania, bo wyglądają w nich komicznie. Taki koleżka pewnie sobie myśli, że skoro ma rozbudowane mięśnie nóg i pośladków, to wskoczy sobie w legginsy i wszyscy na siłowni będą go podziwiać. Ja na ten widok – najchętniej ściągnąłbym pas i zdzielił nim delikwenta w opiętą legginsami dupę….

Co do „sali głównej” w klubach fitness mam kilka spostrzeżeń. Przede wszystkim wkurza mnie rzucanie ciężarami oraz jednoczesne zajmowanie większej ilości stanowisk, niż jednego (chyba, że są pustki). Kolejna sprawa to „rewia mody”. Dawniej na „siłkę” brało się najgorsze ciuchy, żeby tych lepszych nie poniszczyć. Kobiety zdarzały się bardzo rzadko, więc nikt się nie przejmował „designem”. Obecnie jest inaczej. Wszyscy ubierają specjalne ubrania, wyprasowane, modne, wyperfumowane. Pełen lans, jak w dyskotece. Ćwiczy dużo kobiet, co powoduje swego rodzaju „duszną atmosferę”, a w powietrzu wisi seks. U facetów ma miejsce popisywanie się, „rozbite namioty”, gapienie się na tyłki i cycki, kobiety z kolei mają kamienne twarze, ale specjalnie „pozują”, a wewnątrz emocje grają im marsza. Według mnie nie sprzyja to treningowi, bo trudno się skupić, no ale nic z tym nie zrobimy. Nie jesteśmy w Arabii Saudyjskiej, żeby kobiety miały zakaz ćwiczeń razem z mężczyznami. Jeżeli już mowa o kobietach – ostatnio uległy one modzie z murzyńskich teledysków na tzw. „bubble butt”, czyli bardzo wypukłe pośladki w stylu Kim Kardashian. Według mnie niektóre z tym przesadzają, bo należy ćwiczyć całe ciało, a nie tylko jedną partię. Kobiety, z moich obserwacji – wielokrotnie częściej korzystają z opieki trenera personalnego. Niby wszystko można znaleźć w internecie, ale w rzeczywistości – grubo ponad 90% treningów personalnych dotyczy kobiet. Podobnie rzecz się ma z zajęciami grupowymi. Facet przyjdzie i sobie ćwiczy sam, albo jeździ na rowerku własnym tempem. Kobieta woli pójść na spinning i jeździć na tym samym rowerku, tylko w towarzystwie 20 innych kobiet i poganiacza (zazwyczaj faceta), który nadaje tempo i wykrzykuje słowa typu „dobrze”, „świetnie”, „dalej”, „jeszcze”. Ciekawe, co na temat tego zjawiska mają do powiedzenia zwolenniczki ideologii gender?

Przyszła wiosna, więc pewnie przeniosę się na sporty na świeżym powietrzu, choć z drugiej strony – mam tę przeklętą umowę długoterminową z klubem fitness i głupio byłoby płacić za nic. To na tyle, jeśli chodzi o „luźne” tematy na blogu, wkrótce na łamy wróci twardy rasizm, islam i polityka. Wszystkim ćwiczącym życzę postępów oraz zachęcam do trzymania się z dala od „ciemnej strony mocy”.

RacimiR, 6.04.2017

PS: Gdyby ktoś szukał motywacji do ćwiczeń bicepsa i tricepsa – zapraszam do zapoznania się z poniższym filmikiem mistrza techniki i coachingu – Adama:

https://www.youtube.com/watch?v=QGmn2lcowL4