Sprawa Lecha Bolęsy

23.02.2016

Najgorętszym tematem ostatnich (i pewnie nadchodzących) dni jest sprawa „kartonów” z dokumentami komunistycznej bezpieki, które zostawił po sobie zmarły niedawno Czesław Kiszczak. Póki co – jedynymi odtajnionymi papierami z tych kartonów są dokumenty, powiązane z Lechem Wałęsą. Gdy byłem mały – Wałęsę kreowano na człowieka, który sam, w pojedynkę obalił światowy komunizm. Nigdy nie potrafiłem pojąć, jak nierozgarnięty elektryk, który nie potrafi się wysłowić – mógł obalić ustrój, przed którym trzęsło dupą pół świata, ze Stanami Zjednoczonymi na czele. Było to dla mnie nielogiczne. Dopiero później dowiedziałem się, że socjalizm jest po prostu złym systemem ekonomicznym i nigdzie na dłuższą metę nie ma racji bytu. ZSRR i kraje od niego zależne, czyli szeroko rozumiany „Układ Warszawski” – po prostu musiał się rozlecieć, bo był gospodarczym trupem, przez co przegrał „zimną wojnę”. Wiedziano to w Moskwie na długo przed rozpadem ZSRR. Sytuację próbowano ratować wolnorynkowymi reformami: „pieriestrojką” w Rosji, czy jej odpowiednikiem – „Ustawą Wilczka” w Polsce. Niestety, zacofanie względem zachodu było tak olbrzymie (ponad 40 lat socjalizmu nie jest do nadrobienia nawet przez 40 kolejnych lat), że pod koniec lat 80-tych było już pewne, że wkrótce to wszystko, mówiąc kolokwialnie – jebnie. Na pierwszy ogień odpalono Polskę, czyli największy kraj komunistyczny, nienależący do ZSRR. Prawdopodobnie Moskwa wtedy jeszcze wierzyła, że jakimś cudem uda się uratować ZSRR przed rozpadem na mniejsze państwa narodowe. Polska była swego rodzaju królikiem doświadczalnym, który miał pokazać (w praktyce) co będzie i jakich błędów należy się ustrzec w procesie transformacji ustrojowej.

Co wtedy zrobiły komunistyczne władze w Polsce? Logiczne, że chciały zachować swoje stołki i przywileje. Postanowiono więc zmienić system gospodarczy na wolnorynkowy, ale w taki sposób, żeby dotychczasowe władze miały miękkie lądowanie i uwłaszczyły się na zmianie ustroju. Nie można było jednak powiedzieć tego społeczeństwu wprost, bo komuniści zawiśliby na latarniach. Potrzebny więc był jakiś teatrzyk oraz uległy, niezbyt rozgarnięty figurant, a także mnóstwo „opozycyjnych” autorytetów, które by całą sprawę uwiarygodniły. W Polsce padło na Lecha Wałęsę, oraz na „autorytety” pokroju Michnika, Mazowieckiego, Kuronia, Geremka (którzy dopiero z czasem ujawnili swoje prawdziwe twarze). Społeczeństwo dostało teatrzyk w postaci „Okrągłego Stołu” i aktorki, która powiedziała w telewizji, że skończył się komunizm (wszyscy pomyśleli, że skoro można takie rzeczy mówić w telewizji, to na pewno komunizm się skończył). W 1989 roku, a może nawet wcześniej – wszystko było już podzielone między „swoich”. Najważniejsze biznesy zostały przejęte przez agentów bezpieki. Telewizja, prasa, bankowość, ubezpieczenia, handel, kantory… Na początku lat 90-tych powstały setki (jak nie tysiące) podejrzanych, do dzisiaj niewyjaśnionych fortun (jeden przykład…). Wyprzedawano za bezcen wszystko, co się tylko dało. Kontrola ze strony państwa była praktycznie żadna. Wykupowano prężne zakłady przemysłowe i celowo doprowadzano je do upadku, szalała hiperinflacja, krajowi groziło bankructwo. Ustanawiano dziwne ustawy i luki typu „oscylator ekonomiczny”. Dodatkowo z drugiej strony mocno pchał się do Polski spekulacyjny kapitał zachodni, firmowany przez Balcerowicza (i jego giermka – Ryśka Petru, który obecnie kreowany jest na „nową twarz”). Postanowiono też zrobić „reformę” archiwum SB, czym zajęła się „komisja Michnika” (w składzie cztery „polskojęzyczne” nazwiska: Szechter, Kroll, Holzer i Ajnenkiel) – prawdopodobnie Michnik wtedy skompletował/zniszczył stokrotnie potężniejsze papiery, niż te, ujawnione przez żonę Kiszczaka (niestety – ukryte są one z pewnością dużo lepiej i pewnie nigdy ich nie poznamy). Jednym słowem – początek lat 90-tych to był jeden wielki burdel. Internetu jeszcze wtedy nie było, więc „zwykli” ludzie nie wiedzieli, że dzieje się coś złego. A nawet, jak wiedzieli – zajęci byli czymś innym – po 44 latach zamordyzmu dostali oni (pierwszy raz w życiu) paszporty, VHSy, salony gier, telewizję kablową i satelitarną, prasę pornograficzną, pełne półki w sklepach, więc byli zadowoleni i zachłyśnięci zmianą. Dlatego też, większość dzisiejszych Polaków w wieku 50+ raczej będzie broniła Wałęsy, Mazowieckiego czy Michnika, żeby zakamuflować fakt, że dali dupy i pozwolili zrujnować Polskę w czasach transformacji, co jeszcze długo będzie negatywnie odbijało się na kolejnych pokoleniach Polaków.

Gdzie w tym wszystkim był Wałęsa? Według mnie w latach 70-tych ubiegłego wieku był to drobny cwaniaczek, który był Tajnym Współpracownikiem najniższego szczebla, czyli zwykłym kapusiem typu „gumowe ucho”. Coś tam gdzieś usłyszał, kogoś sprzedał, dostał za to lodówkę czy telewizor, nic wielkiego, takich osób były tysiące. Miał jednak to szczęście, że wytypowano i wykreowano go na „reprezentanta ludu”. W efekcie zdobył on ogromne poparcie społeczne (zwłaszcza wśród robotników) i miał odwracać uwagę od dziejących się wtedy skandali i rozkradania kraju. Z czasem (w latach 80-tych) przestał kapować i sprzedawać kolegów, bo sumienie go gryzło i faktycznie mógł przejść metamorfozę wewnętrzną – widząc zaufanie, jakim społeczeństwo go obdarzyło. Ciemna przeszłość jednak pozostawiła wiele śladów w archiwach SB, więc był (i jest) bardzo podatny na wpływy bezpieki. Gdy został prezydentem – sam nie bardzo wiedział o co chodzi w wielkiej polityce (nie dość, że nigdy nie był zbyt bystry, to jeszcze najważniejsze decyzje podejmowano poza jego plecami), ale dał się kupić i uciszyć luksusowym życiem. Typowa marionetka. Postkomunistyczne służby miały na niego liczne „haki”, które gwarantowały, że będzie on lojalny i będzie tańczył, jak mu zagrają (co niestety trwa do dzisiaj).

W czasie prezydentury Wałęsy nie przeprowadzono lustracji i podjęto decyzję o tzw. „grubej kresce”, co pogrążyło go w oczach młodego pokolenia, gdyż kraj do dzisiaj nie potrafi się po tym pozbierać. Komuniści na dobre rozsiedli się w polityce, sądownictwie, spółkach skarbu państwa, mediach, wojsku, policji. Emeryci komunistycznych służb bezpieczeństwa do dnia dzisiejszego pobierają gigantyczne emerytury, kosztujące podatnika wiele miliardów złotych każdego roku, podczas, gdy „zwykli” emeryci muszą wyżyć za 350 euro miesięcznie. Wałęsa na początku lat 90-tych (gdy został prezydentem Polski) widział, że w kraju dzieją się złe rzeczy, ale nic nie zrobił, wybrał wygodę i sławę. Być może, gdyby mógł cofnąć czas – zachowałby się inaczej. W 1992 roku miał miejsce pewien chwilowy zwrot akcji – rząd Jana Olszewskiego chciał przeprowadzić lustrację, ale zablokował to szantażowany Wałęsa i czerwcowej nocy (tzw. „noc teczek” lub „nocna zmiana”) obalono ten rząd w skandaliczny sposób. Później Wałęsa pewnie miał pretensje do swoich mocodawców, że „nie tak to miało wyglądać”, ale ci po prostu usunęli go z polityki po zakończeniu kadencji prezydenckiej, od tego czasu jest on tylko celebrytą. Dzisiaj zdarzają mu się krótkie chwile szczerości, np. to przemówienie (swoją drogą, tylko ja je opublikowałem, mimo, że były tam prawie wszystkie telewizje i prasa), ale prawdy dotychczas nie ujawnił, bo „haki” są na niego potężne. Świadczy o tym fakt, że obecną burzę medialną Wałęsa spędza na drugim końcu świata i pewnie prędko do Polski nie wróci.

Wałęsa skrywa wiele tajemnic, których ujawnienie wywołałoby w Polsce polityczną burzę, jakiej ten kraj nigdy jeszcze nie widział. Wprawdzie Wałęsa zna tylko małą część postkomunistycznych machlojek, ale nawet to wystarczy do trzęsienia ziemi. Bolek musi mocno czuć, że „okrągły stół” stoi za nim murem, bo inaczej się wygada i kaszana gotowa. Postkomuniści wspierają go więc jak tylko mogą, bo wiedzą, że jak Wałęsa się „rozpruje” – będą mogli co najwyżej bukować bilety 'last minute’ do Izraela. Dlatego też zaobserwować możemy gigantyczne wsparcie środowisk „Gazety Wyborczej” i innych „resortowych dzieci”. Przeżywają oni teraz fatalny czas, bo są zmuszeni bronić osoby, którą sami uważają za debila i którą sami chamsko wykorzystali w przeszłości. Bronią go za wszelką cenę, rujnując resztki swojego autorytetu. Oficjalna strategia „Wyborczej” jest nastawiona na skierowanie dyskusji na boczny tor, z wykorzystaniem sentymentów anty-kaczorowych i pro-solidarnościowych. Przeglądając retorykę postkomunistycznych mediów „dowiedziałem” się mniej więcej tego, że to Jarosław Kaczyński spreparował dokumenty na „Bolka”, potem przebrał się za żonę Kiszczaka i ujawnił te „falsyfikaty”. Środowisko postkomunistów robi z siebie idiotów, ale nie ma innego wyjścia, tylko odwracać uwagę od sedna problemu i stosować to, co robią od wielu lat, czyli straszyć PiSem. Prawdopodobnie Adam Michnik jest jedną z tych tajemniczych osób, o której Wałęsa wie coś ważnego, czego my nie wiemy. Jak przestaną go bronić – Wałęsa poczuje się osamotniony i zdradzony, puści parę z gęby i afera gotowa. Stąd też np. najbliższa demonstracja „oddolnego” Komitetu Obrony Demokracji odbędzie się pod hasłem solidarności z Wałęsą. Sprawa jest tak poważna, że gdyby „Bolek” zrobił kupę na środku ulicy – KOD w „geście solidarności” obsrałby cały Plac Zamkowy. Wszystkie ręce na pokład, bo tutaj nie ma już żartów, stawka jest zbyt wysoka.

Nie zdziwiłbym się nawet, gdyby Wałęsę wkrótce odwiedził seryjny samobójca. Wszak nie ma on stalowych nerwów, dodatkowo lubi wypić, więc szanse, że w emocjach coś wyśpiewa – są gigantyczne. Czytając jego chaotyczne, często przeczące sobie nawzajem wpisy na mikroblogu na Wykopie – można odnieść wrażenie, że jest kłębkiem nerwów, którego od środka zżera własne sumienie. Szanse, że pęknie i wszystko powie są duże, mam nadzieję, że wkrótce do tego dojdzie i wszyscy poznamy prawdę. Już teraz Wałęsa coś pisał o jakiś tajemniczych postaciach, którym jednak dał słowo milczeć. To przypomina podświadome wołanie o pomoc i próbę pozyskania sojuszników. Wałęsa wie, że jeżeli będzie milczeć – historia zapamięta go jako agenta Bolka, a prawdziwym zbrodniarzom wszystko ujdzie na sucho. Wie jednak też, że jak wszystko powie – ludzie zapytają: „Lechu, do cholery – czemu nie powiedziałeś nam tego 20 lat temu?”. Poza tym – wpadnie gówno w wentylator i w odwecie ujawnione zostaną również jego ciemne interesy z przeszłości. Jednakże kaliber tych zdarzeń jest całkiem inny. Komuniści ujawnią coś typu: „Wałęsa sprzedał kolegę, drukującego antykomunistyczne ulotki, żeby dostać nową pralkę i 3 flaszki wódki”.  Za to Wałęsa ujawni coś, co trwale zmieni podręczniki historii Polski, a może nawet świata. Tak więc – życzyłbym sobie i wszystkim obywatelom tego kraju, aby Wałęsa uderzył się w pierś, i w domowym zaciszu włączył kamerkę i po prostu powiedział, co mu na sercu leży. Być może nawet mu wtedy wybaczę błędy młodości.

PS: Cały ten tekst to oczywiście moja prywatna opinia, bo póki co – nie ma żadnych dowodów na tezy w nim zawarte.

RacimiR, 23.02.2016

Zobacz też:

• Spowiedź Wałęsy
• Bolek i jego „trzeba”