Jeszcze o „fałszerstwach”

Miałem już o tym nie pisać polskiej polityce i o wyborczych „fałszerstwach”, ale sprawa ostatnio niespodziewanie nabrała drugiego życia, a szanse na unieważnienie pierwotnych wyników wyborów prezydenckich nieco urosły (choć nadal nie są zbyt wysokie). Tym samym jest to jedna z najważniejszych spraw w polskiej polityce od dawna, bo jej finał na tym etapie zaawansowania nie może być już ugodowy. Możliwości są dwie: albo tzw. „demokraci” wymienią prezydenta na swojego i dojdzie do wojny domowej, albo wewnątrz ich elektoratu nastąpi ostre i nieodwracalne pęknięcie, połączone z gniewem twardego elektoratu na Tuska, Bodnara, Siemoniaka, Korneluka i innych, co będzie równoznaczne z końcem Platformy Obywatelskiej w tym kształcie. Trzeciej możliwości nie ma. Jeszcze 10 dni temu, gdy pisałem poprzedni tekst– wydawało się, że sprawa „fałszerstw” jest wygaszana (więcej mówiło się np. o dymisji Michała Probierza), ale ostatnio w mediach jest to główny temat krajowy.

„Fałszerstwami” na początku zajmował się tylko Giertych i jego internetowa trupa, cała reszta polityków koalicji tonowała nastroje. Niestety, oliwy do ognia w sobotę (cytując klasyka: kryzysy w social-mediach wybuchają w weekendy) dolał sam Donald Tusk. Na swym głównym (jedynym?) narzędziu komunikacji z resztą partii, czyli portalu „faszysty” Elona Muska wrzucił on coś takiego:

Warta uwagi jest też odpowiedź Groka, czyli twitterowego bota AI.

Po co Tusk to napisał? Możliwości są dwie. Albo chce postawić wszystko na jedną kartę i na rympał wymienić prezydenta w imię „demokracji walczącej”. Druga opcja jest taka, że podjudzający twardy elektorat Giertych w ostatnim czasie zaczął być jego głównym konkurentem o przywództwo w partii (co jest dla Tuska całkiem nową sytuacją, mimo 68 lat na karku) i musiał dać cukierka „silnym razem”, aby zachowali dla niego szacunek i nie domagali się jego wymiany na Giertycha. Sęk w tym, że ten tweet będzie miał wielkie reperkusje co najmniej w Platformie (jeżeli prezydentem zostanie Nawrocki), a może nawet w całej Polsce (prezydent Trzaskowski). Jak wiadomo: wszystko, co napisze Tusk na twitterze- jest święte dla większości polityków PO. Wcześniej opcję „fałszerską” kolportowała tylko sekta Giertycha, po powyższym tweecie dołączyli do niego politycy i „eksperci”, którzy wcześniej siedzieli cicho. Sam tweet jest typowo tuskowy: wbicie szpileczki PiSowi, ale bez konkretów (czyli w formie pytania z tezą, na które sam sobie odpowiedział, dodając typowe dla siebie „zwyczajnie po ludzku”). Dlatego trzeba czekać na kolejnego, konkretniejszego już tweeta o „fałszerstwach”. Do tego czasu niewiele wiemy, poza logiką. Sam Tusk chyba też jeszcze nie wie, co ostatecznie zrobi.

Argumenty za uwaleniem wyników wyborów są słabe, bazujące na braku wiedzy oraz radykalizmie (co połączone tworzy mieszankę wybuchową) twardego elektoratu PO, ale niestety w „demokracji walczącej” argumenty merytoryczne nie mają wielkiej wartości- liczy się władza za wszelką cenę.

Głównym motorem napędowym narracji o „fałszerstwach” jest to, że złożono „aż” 50 tysięcy protestów. Problem w tym, że Sąd Najwyższy (adresat protestów) poinformował, iż około 90% z nich to tzw. „giertychówki”, czyli identyczne gotowce ze strony www.protestwyborczyromanagiertycha.org (sic!), które w ostatnich dniach reklamowane były w licznych trollowniach pana Romana. Trzeba było to tylko pobrać, wydrukować i wpisać na koniec swoje dane (czego około 1/5 „demokratów” nie potrafiła zrobić poprawnie, zostawiając w blankiecie puste pole, wpisując dane błędnie, albo wpisując dane samego Giertycha). Tekst tego „protestu” to farsa. Wygląda to bardziej na pisane pod „silnych razem”, a nie do Sądu Najwyższego. Jak na „kamień węgielny”, który ma wymienić prezydenta Polski- trzeba było bardziej się postarać, a nie pisać na kolanie. Jest tam np. fraza „cud na urną” (bez „d”), czyli tego nawet nikt nie czytał przed publikacją i do dzisiaj nikt tego nie poprawił. Porządny protest wyborczy powinien wyglądać tak: imię, nazwisko, adres, pesel, numer komisji i nazwa miejscowości, data i godzina oraz opis konkretnego zdarzenia (np. „Ja, Jan Kowalski z Warszawy informuję, że w komisji nr1 o godzinie 11:30 odmówiono mi wydania karty wyborczej bez podania przyczyny”). Oczywiście z powodu braku takich incydentów zastosowano retorykę „ogólną”. Np. powodem ponownego przeliczenia głosów w całej Polsce według „giertychówki” miałaby być reakcja Nawrockiego na exit-polle, bo powiedział: „dziś w nocy zwyciężymy„. A co miał niby powiedzieć przy przewadze pół procenta i kilkunastu procentach odmów? Miał tarzać się po ziemi i samobiczować w akompaniamencie Marszu Żałobnego Chopina? Wtedy Giertychy by mówili, że oni wiedzieli, że sfałszują i wygrają, ale dla zmyłki udawali smutnych, żeby nikt się nie skapł, KODziarze podłapaliby tę teorię w sekundę. To tak, jakby piłkarz w przerwie meczu, gdzie jego drużyna przegrywa 1:0 po karnym z kapelusza powiedział „odrobimy straty w drugiej połowie” i na tej podstawie trzeba by jego drużynę relegować o 2 klasy rozgrywkowe, bo on już wtedy wiedział, że wygrają, więc na pewno przekupili sędziego. Najlepsze jest to, że Tusk po 21-szej w niedzielę od razu zawinął się do chaty, bo przeczuwał, jakie będą wyniki wyborów i nie mógł patrzeć na cieszących się kretynów, którymi dowodzi.

Na 8 stronach „giertychówka” skupia się głównie na 2 aspektach. Pierwszy (bezsensowny) jest taki, że kręgi pro-Trzaskowski miały rzekomo za mało członków i przewodniczących OKW (chociaż mieli dużo, więcej niż prawica, ale Giertych uważa, że PiS miał „dominującą” liczbę) i tym, że mniejsi kandydaci (nazwani przez Giertycha „fikcyjnymi”) też mieli możliwość wystawiania członków (co jest zgodne z prawem, sami też zresztą z tego prawa korzystali, np. ich zwolennicy Tanajno czy Szumlewicz również nie wystartowali w 1 turze, ale wystawiali swoich członków komisji). Nie do końca rozumiem ten „argument”, zwłaszcza gdy formułuje go zawodowy mecenas. Gdzie tu złamanie prawa? Przecież nikt nie bronił PSLowi, Giertychowi czy innemu Jasiowi Kapeli zbierania podpisów. Zresztą nawet, gdyby Giertych miał rację i naprawdę ludzie PiSu mieli przewagę liczebną w OKW (co jest kłamstwem) to i tak w każdej komisji było od 3 do 6 ludzi z koalicji rządowej, w sumie ponad 100.000 osób. Dlaczego kompletnie nikt nie zareagował? 100 tysięcy osób się nie zorientowało, ale jakby było ich 150 tysięcy to według „giertychówki” już na pewno by wszystko wyłapali (zwłaszcza, że te potencjalne, dodatkowe 50 tysięcy pochodziłoby z łapanki i mieliby IQ<70, bo najmądrzejszych z dostępnych „demokraci” wsadzili do komisji w pierwszej kolejności, czyli byli oni już wśród tych 100 tysięcy, którzy nic nie zauważyli).  To się kupy nie trzyma.

Drugie (również bezsensowne) „fałszerstwo” w „giertychówce” to tzw. „aplikacja Mateckiego”. Na stronie 7 czytamy, że „z powszechnie dostępnych informacji” (nie wiadomo jakich) wynika, że członkowie komisji korzystali z aplikacji Mateckiego. Nawet, gdyby tak było (choć tego nie udokumentowano w żaden sposób), to co z tego? Dalej czytamy: „Generalnie na podstawie danych z tej aplikacji członkowie komisji wyborczych mieli odmawiać wydania karty do głosowania” 🙂 MIELI ODMAWIAĆ! Przecież to są jakieś jaja. Napisz Pan w której komisji, w jakiej miejscowości i komu odmówiono wydania karty na podstawie aplikacji Mateckiego, albo się Pan nie ośmieszaj. Nie ma ani jednego przypadku, aby aplikacja posłużyła za powód odmowy wydania karty, bo gdyby taki przypadek istniał, to byłby newsem nr1 w czerwonych ramkach. Dalej czytamy: „Aplikacja pana Mateckiego służyła też do kontaktu z członkami OKW w czasie głosowania i podczas liczenia„. I znów, nawet gdyby tak było (choć nie ma żadnych dowodów) to co z tego? Na tej samej zasadzie trzeba przeliczyć wszystkie głosy z wszystkich możliwych wyborów na całym świecie, bo niektórzy członkowie komisji korzystali z Messengera, Telegramu czy WhatsAppa, SMSów czy połączeń telefonicznych, przy pomocy których mogli się komunikować z politykami. A już wisienką na torcie w „giertychówce” jest link do jakiegoś artykułu z Gazety Wyborczej o „aplikacji Mateckiego”, którego nawet nie można przeczytać bez wykupienia abonamentu 🙂 To może ja też zrobię na tym blogu sekretny artykuł, który będzie można otworzyć po wpłaceniu np. 1000zł i wyślę linka do Sądu Najwyższego o treści: „Mój protest wyborczy znajduje się pod tym linkiem, 1000zł za dostęp się należy„.

Trzecim głównym giertychowym „skandalem” jest „odwrócenie kandydatów”, czyli zrobienie „czeskiego błędu” na protokole. Takie przypadki były w każdych wyborach po 1989 roku i są bardzo łatwe do wykrycia (wystarczyło porównać wyniki drugiej tury z pierwszą) i na korzyść Nawrockiego odszukano ich kilkanaście w całej Polsce, prawdopodobnie z powodu łatwości wykrycia- wyłuskano wszystkie. Co ciekawe: przewodniczący tychże kilkunastu komisji w większości pochodzili z kręgów prorządowych (a w tej najbardziej spektakularnej komisji w Krakowie nie było nikogo ani od Nawrockiego, ani od Mentzena), więc istnieje podejrzenie, że zrobili to specjalnie, aby mieć podkładkę pod trwające obecnie protesty (bo wpływ tych błędów na ogólny wynik wyborów jest żaden). Kręgi giertychowe kolportują narrację, jakoby takie błędy zdarzyły się pierwszy raz w historii i jakoby wszystkie były na korzyść Nawrockiego, w obu przypadkach jest to bzdura. Podobne przypadki zdarzały się wcześniej, a 1-go czerwca były także „odwrócenia” na korzyść Trzaskowskiego, ale je bezczelnie zignorowano, bo nie pasowało to do narracji. To tak, jakby grzybiarz wrócił z grzybobrania i powiedział, że w lesie nie było ani jednego trującego grzyba, ponieważ w koszyku ma same jadalne, albo jakby ktoś kupił w Biedronce 24 kartony mleka i powiedział potem, że w tym sklepie nic innego nie ma, bo przyniósł samo mleko. Głupie, ale na KODziarską ekstremę działa wyśmienicie- oni będą do upadłego wykłócać się, że w całej Polsce nie było ani jednego błędu na korzyść Trzaskowskiego.

Streszczając „giertychówkę” do minimum: chodzi w niej o to, że trzeba (wbrew prawu) przeliczyć głosy w całej Polsce, ponieważ: 1) Nawrocki po exit pollach powiedział, że wygrają, a powinien zacząć rozliczać porażkę, a najlepiej popełnić seppuku, 2) wybory członków OKW odbyły się wprawdzie zgodne z prawem i sami też z niego korzystaliśmy, ale ogólnie fajnie byłoby je zmienić, dlatego my liczymy od nowa wszystkie 33.000 komisje, 3) znaleziono 11 przypadków, gdzie odwrócono wynik kandydatów na protokołach, więc na pewno we wszystkich pozostałych komisjach gdzie wygrał Nawrocki też było to samo, tylko trzeba przeliczyć, 4) była jakaś tajemnicza aplikacja, przez którą członkowie OKW mogli komunikować się z politykami (bo nie potrafią po prostu zadzwonić lub napisać) i rzekomo odmawiano dzięki niej wydawania kart (bez podania ani jednego konkretnego przykładu), a Gazeta Wyborcza napisała o niej artykuł, ale bezpłatnie dostępne jest tylko kilka jego pierwszych linijek, za resztę treści trzeba zapłacić kasę. To wszystkie „skandale”, zawarte w tej „matce wszystkich protestów”. Koń by się uśmiał.

Jeżeli na podstawie „giertychówki” rząd przeforsuje ponowne „liczenie” głosów to będzie to skandal tysiąclecia. Przy okazji- ekstrema KODziarska z tymi „giertychówkami” ładnie się wyłożyła- policzyli się (mało ich, ogon macha psem) i wysłali swoje wrażliwe dane do „PiSowskiego” sądu. Czyli naprawdę (odejmując dublujące się treści) tych protestów było 5 tysięcy (zatem znacznie poniżej średniej), z czego pewnie część była przeciwko Trzaskowskiemu, a część nie spełniała wymogów formalnych (był np. taki ananas, który w swym „proteście” zbluzgał cały sąd). Nawet doliczając te „giertychówki” i uznając liczbę 50 tysięcy protestów- jesteśmy bardzo daleko od rekordu, gdyż w 1995 roku takich protestów było niemal 600 tysięcy (sytuacja była podobna, a masowe gotowce reklamowało Radio Maryja, dotyczyły one „kotulowej” magisterki Aleksandra Kwaśniewskiego). Zatem narracja, że „protestów było 50 tysięcy, trza przeliczyć ponownie!!!1” leży i kwiczy, bo jest to liczba daleka od rekordu i w przeszłości te protesty były zwyczajnie olewane.

Teraz pokrótce o samej pracy OKW, bo tutaj Giertychy robią największy szum informacyjny. Ja pracowałem w komisji już kilkanaście razy, z czego najczęściej byłem przewodniczącym lub zastępcą, więc mam na tyle dużą wiedzę i doświadczenie, że jak słucham niektórych „ekspertów” to łapię się za głowę (niestety większość Polaków nie ma zielonego pojęcia o procesie wyborczym, więc łykają teorie spiskowe jak pelikany). Każda komisja składa się z 7-11 osób (w zależności od liczby wyborców uprawnionych do głosowania na odpowiadającym jej terenie), do tego dochodzi tzw. informatyk (wklepywacz danych do systemu, formalnie także członek OKW), który na koniec sporządza protokoły (niekiedy jeden informatyk 'obrabia’ więcej komisji, jeżeli znajdują się one w tym samym budynku). Z informatykiem wyborcy nie mają żadnego kontaktu i najczęściej w ogóle nie wiedzą o jego istnieniu, bo przychodzi on do roboty dopiero po zamknięciu lokalu po 21-szej i przez cały czas siedzi sobie w osobnym pokoju, przy czym jego wpływ na ostateczny protokół jest bardzo znaczny (a wręcz kluczowy, jeśli chodzi o błąd z odwróceniem kandydatów).

Giertych zarzuca, że PiS „zdominował” składy OKW, zatem napiszę pokrótce jak wygląda ten proces. W sumie w minionych wyborach było niecałe 33 tysiące takich komisji, w których zasiadło około 300.000 osób. Informatyk (czyli osoba najbardziej winna odwróceniu wyników głosów kandydatów, o czym niżej) to na ogół delegat samorządu (najczęściej nauczyciel informatyki w miejscowej szkole lub pracownik urzędu, więc statystycznie nie-PiSowiec, dlatego o roli informatyka w „fałszerstwach” ani słowem nie wspomina Giertych, aby nie wpuścić w maliny przychylnych mu politycznie ludzi).

Komisja „właściwa” (czyli tych 7-11 osób, którzy siedzą w lokalu wyborczym podczas głosowania) organizowana jest w następujący sposób. Sztaby startujących kandydatów dostają tam po jednym miejscu dla swojego człowieka, najłatwiej mają ci z największymi strukturami partyjnymi, czyli KO, PiS, TD, Konfederacja i Lewica. Każda z tych partii dostała możliwość obsadzenia 33 tysięcy komisji jedną osobą, którą sami sobie wybiorą. Tylko od nich zależy, w jaki sposób te osoby znajdą i wytypują. Nie może być w jednej komisji dwóch osób przysłanych z tej samej partii, aby skład był maksymalnie mieszany i każdy patrzył drugiemu na ręce, co jest kluczowym czynnikiem sprawiedliwości procesu ustalenia wyników głosowania. Jak to wygląda w praktyce? Trochę wiedzy tajemnej. Każda z dużych partii ma kilkaset odpowiednich osób „w terenie”, na ogół są to ich ważni politycy samorządowi (wójtowie, prezydenci miast, burmistrzowie lub wiodący radni). Każda taka osoba jest odpowiedzialna za znalezienie od kilkudziesięciu do kilkuset wiarygodnych osób (po jednej na podległą mu terenowo komisję), którzy przede wszystkim będą na tyle mądrzejsi od małp, aby zauważyć, że ktoś pod ich nosem robi wyborczego wała (co, jak pokazują protesty Giertycha- było zadaniem niewykonalnym dla „demokratów”, którzy wysłali do OKW łącznie grubo ponad 100 tysięcy ludzi i żaden na gorącym uczynku nie zauważył „masowych fałszerstw” 🙂 ).

Od „kuchni” delegowanie członków OKW wygląda tak, że każdy taki samorządowiec „selekcjoner” najpierw pod uwagę bierze kilkadziesiąt osób, które zna albo osobiście, albo z wiarygodnego polecenia. Oni mają pierwszeństwo i nie muszą nic robić, poza wyrażeniem chęci udziału w pracach OKW (mogą też sobie wybrać w której konkretnie komisji będą siedzieć). Niestety, honorarium za tę robotę nie powala na kolana (w minionych wyborach członek zarobił 875zł za dwie tury, co w przeliczeniu na poświęcone godziny chyba nie daje nawet minimalnej), więc znalezienie dużej liczby kumatych i wiarygodnych osób, gotowych poświęcić dwie całe niedziele i dwa sobotnie poranki, plus 2 godziny w tygodniu (spotkanie organizacyjne) plus dojazdy nie jest łatwe. Dlatego po „pierwszej rekrutacji” zazwyczaj zostają jeszcze wolne miejsca w niektórych komisjach i trzeba obniżyć wymagania. Druga rekrutacja zazwyczaj polega na tym, żeby ktoś selekcjonerowi nieznany zebrał ileś podpisów na danego kandydata, co niejako go uwiarygadnia, bo mimowolnie robi z siebie ciula przed rodziną/znajomymi lub na ulicy, więc raczej nie jest z konkurencji. Duże partie w najgorszym przypadku kompletują te 33 tysiące miejsc pracy na tym etapie i gdyby mieli do dyspozycji więcej miejsc (zwłaszcza w dużych miastach), to też by je bez problemu obsadzili. U „dużych” częstą praktyką są telefony do odpowiedników z innych partii, np. ktoś z KO dzwoni do Lewicy, lub ktoś z Konfederacji dzwoni do PiS z pytaniem czy ma u siebie jakieś wolne miejsca, albo czy ma do polecenia jakieś kumate i chętne osoby, bo do niego zgłaszają się same jełopy. Wszyscy tak współpracują, ale nikt o tym głośno nie mówi. Giertych też ani słowem nie wspomina o mężach zaufania, którzy mogą obserwować wszystkie prace komisji i których w nieograniczonej ilości partie lub zaprzyjaźnione z nimi organizacje społeczne swobodnie mogły wysyłać do lokali wyborczych (jedynym ograniczeniem jest to, że mężowie zaufania nie dostają państwowych pieniędzy za tę robotę, chyba że sama partia im za usługi zapłaci, ale przy przewadze finansowej KO nad PiS nie byłoby to trudne).

Mniejsi gracze na ogół nie potrafią nawet z łapanki znaleźć tych 33 tysięcy chętnych osób, więc na koniec brakujące miejsca dużych komisji obsadzane są przez ludzi, którzy zapisali się „ot tak” w urzędzie, o poglądach nieznanych (raczej chcących po prostu dorobić), w sumie było to kilkanaście procent członków wszystkich OKW. Z kolei gdy chętnych jest za dużo (rzadki przypadek, głównie duże miasta) to odbywa się losowanie spośród wszystkich kandydatów (włącznie z planktonem typu Tanajno, o czym jest znaczna część treści „giertychówki”, ale brakuje stwierdzenia, co jest w tym niezgodnego z prawem). Nie wiem, jak kompletowanie składów wygląda w komisjach zagranicznych (podejrzewam, że są to przede wszystkim pracownicy ambasad i konsulatów, czyli ludzie raczej prorządowi, bo Tusk z Sikorskim na dzień dobry po wzięciu władzy zrobili tam czystki kadrowe).

Niecały miesiąc przed wyborami składy wszystkich 33 tysięcy OKW są gotowe. Praktycznie w każdej komisji jest 1 osoba z KO, PiS, niemal w każdej z Konfederacji, Lewicy i TD. Czyli mamy już 5 osób, a potrzeba 7-11. Jeżeli potrzeba tylko 7 to wchodził zazwyczaj ktoś od Brauna i Zandberga, ewentualnie Stanowskiego, Jakubiaka czy Senyszyn. Gdy potrzeba 11 to do obsadzenia ostatnich brakujących miejsc niekiedy trzeba było ratować się chętnymi z listy rezerwowej urzędu (Giertych prawdopodobnie by chciał, żeby w tej sytuacji brać do komisji drugą osobę z KO, bo cała reszta to według niego PiSowcy, ale niestety- dura lex, sed lex).

Jakieś 2 tygodnie przed wyborami odbywa się pierwsze spotkanie komisji w urzędzie (miasta, gminy, starostwie). Organizowane jest ono przez lokalny samorząd (czyli w większej części przez koalicję rządzącą). Głównym punktem tego spotkania jest wybór przewodniczącego i zastępcy. Z bogatego doświadczenia wiem, że niemal nigdy nikt nie chce być przewodniczącym. 2 razy na kilkanaście przypadków miałem tak, że ktoś sam się z własnej woli zgłosił na przewodniczącego. Prawie zawsze wygląda to tak, że nikt nie chce i przez 10 minut jest konsternacja i wybieranie „na siłę” (typowana jest najstarsza osoba, a jak odmówi to ci, którzy mają największe doświadczenie), nieraz dochodzi do kłótni i zazwyczaj biorę to ja, mówiąc: „nie chcem, ale muszem” (mając też świadomość, że jeżeli ta niechciana przez nikogo funkcja trafi do jakiegoś debila, to skończymy o 7 rano, a ja i tak będę wszystko musiał robić za niego- miałem tak raz). Nikt nie chce być przewodniczącym, bo wprawdzie ma on największe honorarium, ale też ma najwięcej roboty. Poza wzmożoną pracą przy głosowaniu musi on też poświęcić wiele godzin dodatkowych, wielokrotnie jeździć do urzędu, dzwonić i odbierać telefony także w inne dni, niż wyborcza niedziela. Musi być przy każdej „sytuacji awaryjnej” i zajmować się głupotami (np. ktoś dzwoni dzień przed wyborami o 23, że chce mieć przerwę o innej godzinie, niż było ustalone i żebym kogoś innego przesunął, albo na telefon „komisyjny” przychodzi alert RCB o 2 w nocy, przy czym jest to 20-letnia Nokia i sygnał SMSa stawia na równe nogi). Po głosowaniu przewodniczący musi jechać z workami do urzędu i przepychać się w kolejkach, podczas gdy większość OKW siedzi sobie wtedy w pustym lokalu, chodzi na fajkę albo śpi lub bawi się telefonami. Przewodniczący musi też iść na kilkugodzinne szkolenie (członek może obejrzeć je na youtube, lub go w ogóle nie oglądać), więc przeliczając to wszystko na roboczogodziny- przewodniczący zarobi tyle samo, co zwykły członek, a ma 2 razy więcej roboty, dlatego nikt nie chce brać tej funkcji z powodów czysto taktycznych. Co innego zastępca- on ma prawie tą samą robotę co 'zwykły’ członek, a jego wynagrodzenie jest bliższe przewodniczącemu, niż członkowi, więc przy wyborze zastępcy zawsze chętnych nie brakuje. Tymczasem Giertych (bez absolutnie żadnych podstaw) w swym „proteście” reklamuje teorię, jakoby PiS zrobił jakąś tajną akcję, polegającą na masowym zajmowaniu stanowisk przewodniczących OKW przez swoich ludzi. Najlepsze, że „giertychówka” argumentuje to tabelką (strona 3), w której 3 na 4 pierwsze miejsca liczby przewodniczących objęli ludzie od Trzaskowskiego, Hołowni i Biejat (dwójka ostatnich miała połowę więcej przewodniczących, niż piąty Mentzen) i Giertychowi jeszcze mało, uznając tę sytuację za fałszerstwo wyborcze (WTF?). Czemu sami nie wysłali do komisji ludzi, którzy by po prostu bardziej chcieli być tymi przewodniczącymi? Wszak wystarczy sama chęć, a w 90% przypadków masz tę funkcję jak w szwajcarskim banku. Zresztą Giertych bardzo przecenia rolę przewodniczącego, bo wprawdzie ma on dużo więcej roboty, ale na końcowych protokołach i tak pospisuje się cała komisja i każdy może zgłosić zastrzeżenia (a skoro nie patrzą, co podpisują, to pytam po raz kolejny- co za debili wyście tam wysłali?)

W czasie głosowania (godzina 7-21) 2-3 osoby z komisji mają przerwę, a reszta przebywa w lokalu. Podczas liczenia (po 21-szej) na sali muszą być wszyscy, nie można nawet wtedy wyjść do kibla (tu ukłon dla „niezależnej dziennikarki” Wysockiej-Schnepf, która oskarżyła prawicowych członków OKW, którzy masowo i w porozumieniu mieli dosypywać lewicowym członkom środki przeczyszczające i chowali papier toaletowy z najbliższych toalet, aby ci musieli daleko iść się wysrać, podczas gdy „spiskowcy” dopisywali drugi krzyżyk na głosach na Trzaskowskiego, a ostatecznie nieważnych głosów było tylko 1%, dla porównania: w 2014 było to 18%). Po otwarciu urny i wysypaniu kart najpierw trzeba je policzyć i porównać to z liczbą wydanych wyborcom kart oraz liczbą podpisów na spisie, wszystko musi się sumować matematycznie. Np. komisja w przeddzień wyborów dostała z urzędu 1300 kart, po wyborach zostało niewykorzystanych 250, więc w urnie musi być 1050 i tyle samo musi być podpisów. Jeżeli jest różnica to trzeba przeliczyć jeszcze raz, a jak dalej jest źle- należy wyjaśnić przyczyny i dokładnie je opisać w protokole (np. ktoś wyniósł kartę z lokalu, zamiast wrzucić do urny, chyba Stanowski tak zrobił w 1 turze). Jeżeli wszystko się zgadza to robi się kupki, w drugiej turze wyborów prezydenckich były tylko trzy: Nawrocki, Trzaskowski i „inne” (czyli podwójne skreślenia, puste karty, skreślenia poza linią, litery V zamiast X i inne niejednoznaczne sytuacje). Kupka „inne” zawiera niewiele, zazwyczaj kilka kart i komisja wspólnie dyskutuje na temat każdej z nich. Wszystko potem musi się ładnie sumować i nawet, jak komisja się pomyli lub zignoruje nieścisłość to i tak to szybko wyjdzie jeszcze tego samego dnia (u informatyka lub w urzędzie). Na koniec, po policzeniu wszystkiego wypełnia się wzór protokołu „na brudno”, w 2 turze prezydenckich jest on najłatwiejszy z możliwych: Trzaskowski, Nawrocki i nieważne (podzielone jeszcze na podkategorie, np. skreślenia obu, albo nieskreślenie żadnego). W innych wyborach (np. samorządowych, gdzie są 3 karty i kilkuset kandydatów) okazji do popełnienia błędu jest znacznie więcej. Każdy członek OKW przez cały czas liczenia głosów i wypełniania protokołu może zgłaszać swoje zastrzeżenia (Giertych sugeruje między wierszami, że przewodniczący robi wałek na oczach reszty, a oni z niewiadomych przyczyn nie mogą nawet się odezwać, także po wyborach, będąc zmuszonymi zabrać tę tajemnicę do grobu). Dopiero gdy głosy są policzone, wzór protokołu jest gotowy i wszyscy członkowie się zgadzają co do jego treści- można otworzyć drzwi lokalu (nawet, jak komuś się chciało zrobić kupę po środkach przeczyszczających, to i tak nie może wcześniej wyjść z sali bez złamania prawa, więc wszystkie obsrane haźle między godziną 21, a sporządzeniem protokołu podpadają pod stosowny paragraf, a Wysocka-Schnepf ponoć zna takie przypadki, ale ich nie zgłosiła, co chyba też jest karalne).

Teraz coś, co całkowicie pomija Giertych i jego nadworni foliarze. Z tymże wypełnionym długopisem wzorem protokołu (który na tym etapie nie jest jeszcze oficjalnym dokumentem wyborczym) trzeba pójść do informatyka. Ważne jest, że KAŻDY członek OKW (jeżeli tylko zechce, bo 99% ludzi ma na to wywalone) może iść do tego informatyka, nawet na upartego mogą iść wszyscy (Giertychy sugerują, że tylko przewodniczący tam idzie, a reszta ma zakaz tak tajemniczy, jak księga z pierwszego albumu Kalibra44). Informatyk pyta: ile Nawrocki, ile Trzaskowski, ile nieważnych, ile kart wydano, ile wyjęto z urny, wklepując te dane do komputera. Na tym etapie powstaje 100% przypadków „odwrócenia” głosów (czyli najważniejszego argumentu zwolenników „teorii fałszerskiej”). Powody „odwrócenia” są dwa- albo osoba dyktująca (niekoniecznie przewodniczący, bo może to być też zastępca, albo zwykły członek) odwrotnie mu podyktowała, albo też podyktowała dobrze, ale informatyk wpisał to odwrotnie. Trzeciej możliwości nie ma, oczywiście w obu przypadkach zarówno informatyk, jak i osoba dyktująca są winni, bo powinni skupiać się na robocie. Następnie informatyk drukuje ostateczne protokoły w co najmniej 3 egzemplarzach (dwa do urzędu, jeden do przyklejenia na drzwi budynku i ewentualne kolejne kopie dla członków OKW, którzy sobie tego zażyczą). Jeżeli są jakieś błędy matematyczne (np. suma głosów nie równa się liczbie wydanych kart, to przed wydrukowaniem wyskakuje na czerwono ostrzeżenie z odpowiednią informacją, więc nawet, jak komisja źle coś policzyła, to teraz to wyjdzie). Wtedy albo trzeba liczyć od nowa, albo wyjaśnić powód nieścisłości w tzw. raporcie ostrzeżeń, ale tego tematu foliarze akurat nie podjęli, więc wszystko musiało być cacy.

Następnie wydrukowane protokoły, już w lokalu wyborczym są podpisywane przez komisję. Każdy członek podpisuje każdy egzemplarz na każdej stronie. Jeżeli żodyn na tym etapie nie widzi, że głosy są odwrócone to oznacza, że nie nadają się do tej roboty. Ja osobiście dowaliłbym wszystkim członkom tych kilkunastu „odwróconych” komisji po 10.000zł kary i dożywotnie zakazy pracy w OKW, tak dla przykładu, aby podobne pomyłki nie zdarzały się w przyszłości. Zresztą sprawa już teraz jest tak nagłośniona, że pewnie we wszystkich kolejnych wyborach wszyscy będą na to uczulani i sprawdzali tabelki po 3 razy, co jest chyba jedynym pozytywem całej sytuacji z „fałszerstwami”. Sam Giertych w ogóle nie podnosi oczywistego tematu odpowiedzialności karnej dla członków OKW, w których doszło do rażących nieprawidłowości, bo wtedy wsadziłby na minę własnych delegowanych, zamiast tego skupia się ogólnie na 8 gwiazdkowaniu i mydleniu oczu.

Jak pisałem wyżej- komisje z „odwróconymi” wynikami po pierwsze złożone były średnio w połowie z „demokratów”, po drugie nie ma to wpływu na wynik ogólnopolski (w sumie około 10 komisji na 33.000), a po trzecie- jest banalnie łatwe do wykrycia (porównanie z pierwszą turą) i prawdopodobnie wszystkie takie przypadki zostały znalezione (może z wyjątkiem tych, w których na obu kandydatów padła bardzo podobna liczba głosów, co też naturalnie nie zmieni wyniku końcowego).

Jednym w moich „ulubionych” argumentów jest krzyk KODziarzy, że organa orzekające o wynikach wyborów i zaprzysiężeniu prezydenta są (według nich) nielegalne i dlatego wybory są nieważne. Problem w tym, że dokładnie te same organa „klepnęły” wynik wyborów parlamentarnych w 2023, więc idąc tym tokiem rozumowania- rząd też jest wybrany nielegalnie i trzeba powtórzyć wybory do sejmu, ale do tego KODziarzom w obecnej sytuacji sondażowej niespieszno.

Giertychowe foliarze płaczą, że przecież w telewizji mówili „twój głos jest ważny” (mimowolnie wymieniając nazwę fundacji Sorosa, zamieszanej w aferę NASK, która chwilowo chciałaby z tej okazji, aby jak najmniej się o niej mówiło, bo prokuratura jakoś nie pali się do wyjaśnienia tej sprawy), a tu się okazuje, że pojedyncze głosy były źle policzone lub zaprotokołowane. Mąciwody typu Eliza Michalik zadają retoryczne pytania typu: „A może to akurat był twój głos? Serio, pozwolisz na to? Protestuj! Domagaj się ponownego przeliczenia!” Problem w tym, że zawsze tak było i w skali 20 milionów głosów liczonych ręcznie zawsze były i będą drobne pomyłki, które nie mają wpływu na końcowy wynik. Nagle jednak, po około 30 powszechnych wyborach po 1989 roku zaczęło im to przeszkadzać, co pokazuje, że po prostu nie potrafią przegrywać z godnością, a lepszej „podkładki” pod darcie ryja nie potrafili znaleźć. Gdyby skuli jednego głosu liczyć wszystko od nowa to wszystkie wyborcze liczenia w każdym większym kraju trzeba by powtarzać w nieskończoność.

 

Gdyby jednak uznać, że Giertychy mają rację- byliśmy świadkami następującej sytuacji. Najpierw rząd PiS, mając za sobą cały aparat państwa oddał bez fałszerstw znacznie ważniejsze wybory parlamentarne w 2023 roku. Następnie, po utracie władzy i narzędzi państwowych zorganizowali spisek doskonały. Zrobili to bez pieniędzy, bo w międzyczasie rząd odebrał im subwencje. W 2025, pod nosem wrogiej policji, wojska, telewizji, prokuratury, służb specjalnych, PKW, mężów zaufania i obserwatorów oraz samorządowych komisji regionalnych najpierw PiSowcy zbierają około pół miliona wtajemniczonych ludzi (w tym ponad 300.000 członków OKW), którzy działają wspólnie i w porozumieniu ze sobą. Znaczną część z tych osób (ponad 100.000) instalują w obozie rekrutacyjnym „demokratycznego” rywala, być może w postaci sobowtórów, koni trojańskich albo hipnozy? Na razie nie wiadomo i dopiero muszą to do samego końca wyjaśnić śledczy Joński ze Szczerbą. W międzyczasie z aresztu wychodzi Matecki, przy którym hakerzy z uniwersum Marvela to lamerzy i nooby. Matecki w kilka godzin tworzy hiper-aplikację, która jest tak doskonała, że po 3 tygodniach jedyne co o niej wiemy to fakt, że wygrała Nawrockiemu wybory, ale nie wiadomo jak, bo to sfera metafizyczno-kosmiczna. Organizacja spisku jest znakomita, ale pęknięcie „omerty” nadchodzi od samego przywódcy, który zamiast publicznie podciąć sobie żyły po podaniu wyników pierwszych ankiet- nadal wierzy w zwycięstwo. Po wyborach na szczęście na białym (nomen-omen) koniu wjeżdża demaskator Roman Giertych, który dzięki swej wybitnej inteligencji wstępuje do KO, odkrywa cały spisek i przywraca demokrację. Przecież (cytując klasyka) to się w pale nie mieści i jest scenariuszem na tragifarsę, ale to paradoksalnie oficjalna wersja zwolenników istnienia „fałszerstw”. Na logikę, skoro PiS potrafił zorganizować takie coś, to ja bym na miejscu Giertycha z nimi nie zadzierał, bo pewnie ich technologia jest tak zaawansowana, że mogą zdalnie wypalić mu synapsy, jak w Cyberpunku2077.

---

Wszystko byłoby śmieszne, gdyby nie ten nieszczęsny tweet Tuska, w którym (3 tygodnie po wyborach) sugeruje on ponowne przeliczenie głosów. Jak to bywa w partiach wodzowskich- ośmielił on i wytyczył przekaz ludziom, którzy do tej pory woleli dla świętego spokoju milczeć w tym temacie. Wcześniej tylko frakcja Giertycha reklamowała temat „fałszerstw”, teraz jest to już około pół Platformy, np. Bodnar, Schetyna czy Sikorski (druga połowa taktycznie milczy, bo z jednej strony nie chcą wywoływać wojny domowej, ale z drugiej strony wiedzą, czym grozi sprzeciwienie się wodzowi, przekonała się o tym ostatnio Joanna Mucha, która po krytyce premiera dziś została bez ministerialnej teki, ale z kredytem partyjnym do spłacenia).

Niektórzy komentatorzy prawicowi bagatelizują temat uznając, że jest to tylko zasłona dymna i temat zastępczy, aby elektorat KO skupił się na „fałszerstwach”, a nie na winowajcach porażki. Według mnie takie myślenie jest błędne, bo wprawdzie chwilowo tak właśnie jest, ale w momencie, gdyby Nawrocki został prezydentem- wkurwienie KODziarzy na własnych idoli będzie 10x większe, niż było 2-go czerwca- poczują się oszukani i zdradzeni, gotowi nawet na obrażanie Tuska, który dał się (w ich mniemaniu) ograć PiSowi.

Przeanalizujmy przyczyny, dla których (nie) powinno się liczyć głosów ponownie. Przede wszystkim nie ma ku temu ani mocnych powodów (realnych nieprawidłowości jest nawet mniej, niż zazwyczaj), ani żadnej ścieżki prawnej: ustawa i konstytucja po prostu nie przewidziała takiej sytuacji. Liczyć powtórnie zgodnie z wieloletnim prawem można tylko w poszczególnych komisjach, gdzie doszło do nieprawidłowości, a nie w całej Polsce. To tak, jakby w 'Żabce’ w Koziej Wólce zginęło z kasy 200zł i rada nadzorcza z tego powodu zarządziła inwentaryzację we wszystkich 'Żabkach’ w całej Polsce. Druga, dość niejasna sprawa dotyczy tego, że nie wiadomo, kto niby miałby to liczyć. Oficjalne organy milczą na ten temat, domagają się tylko liczenia, którego wyniki z zasady (wg tweetu Tuska) będą „prawdziwe”. Ale kto to miałby liczyć? Cisza, być może przygotowawcza, aby nie wywalać całego szachrajstwa naraz, bo wtedy żaba wyskoczy z naczynia. Doły partyjne i inni „niezależni eksperci” rzucają pomysły, aby liczyła to policja, prokuratura lub… KOD (serio ktoś tak z poważną miną stwierdził, najlepiej niech liczy babcia Kasia z „Farmazonem”, Mazgułą, Szczurkiem i tym Miszkiem, co robił „głodówkę”, podczas której przybrał na wadze- wtedy na pewno będzie uczciwe liczenie). Raczej nie ma szans na to, aby liczyły to te same komisje wyborcze- chociażby dlatego, że część osób może nie chcieć, część może akurat wyjechać na wakacje, zresztą wtedy na 99.99999% wyniki byłyby takie same, a przecież cel planu zakłada, że mają być odwrotne, więc liczyć koniecznie musi ktoś inny, koniecznie bezpośrednio (prokuratura, policja) lub pośrednio („niezależne” organizacje społeczne typu KOD czy Sorosy) powiązany z obecnym rządem. Jeżeli oni mieliby to „liczyć” to szkoda czasu- mogą od razu podać, że wygrał Trzaskowski. Jak mawiał klasyk- nieważne jak ludzie głosują, ważne kto liczy głosy. Już widzę kwik, gdyby była sytuacja odwrotna, tzn. rządził PiS, wybory wygrał „bążur”, a PiS stwierdził, że trzeba przeliczyć jeszcze raz i zrobi to prokuratura Ziobry, Ordo Iuris i Kluby Gazety Polskiej, bo to gwarancja prawdziwego wyniku, a każdemu „demokracie” powinno zależeć, żeby było policzone uczciwie. Kolejną sprawą jest finansowanie tego liczenia, bo raczej nikt za darmo nie będzie chciał tego robić. Kto za to zapłaci? Za „wybory kopertowe” (które miały znacznie poważniejsze uzasadnienie, niż obecne „giertychówki”, bo wówczas senat specjalnie zwlekał z decyzją do ostatniego możliwego, 40-go dnia i gdyby na nich czekać, to nie zdążono by zorganizować wyborów) rząd stworzył nawet sejmową komisję śledczą i chciał wsadzać do więzień ku aprobacie KODziarzy, bo nadaremno wydano 70 milionów, a teraz ci sami ludzie twierdzą: „a, policzmy sobie to jeszcze raz, co nam szkodzi?„. Kolejną rzeczą jest to, że worki z kartami wyborczymi od prawie miesiąca leżą niepilnowane w jakichś urzędowych piwnicach w całej Polsce. Mając za sobą cały aparat państwa plus większość samorządów- nietrudno w tej sytuacji podmienić część tych kart na „właściwe”. Z wyżej wymienionych powodów przenigdy nie można się godzić na ponowne „liczenie” głosów, bo to będzie wielopoziomowy wałek i zamach stanu. Z dwojga złego, gdy (nie daj Boże) już nie będzie innej opcji- należy się domagać ponownej organizacji wyborów w normalnym trybie, albo przynajmniej drugiej tury.

PKW pod wodzą „pornogrubasa” Ryszarda Kalisza po raz drugi schowała głowy w piasek, licząc że „jakoś to będzie” i niech to załatwi ktoś inny (za pierwszym razem nie wiedzieli, czy odebrać PiSowi subwencje i oddali decyzję ministrowi finansów). Za przeproszeniem, na chuj nam to PKW, skoro ich jedyne zadanie to ustalenie wyników głosowania średnio raz w roku (przez resztę miesięcy nie robią nic, prócz pobierania ogromnych pensji z publicznych pieniędzy) i z tego zadania nie potrafią się wywiązać. Kalisz zwinnie balansuje między obiema narracjami, aby nie podpaść żadnej ze stron i odsunąć od siebie skupienie społeczeństwa. Najpierw PKW podała, że wygrał Nawrocki, ale później Kalisz podlizał się drugiej stronie „orzekając”, że w około 1300 komisji MOGŁO dojść do nieprawidłowości. Skąd ta liczba? Nie wiadomo. Prawdę mówiąc, w każdej z 33.000 komisji MOGŁO dojść do nieprawidłowości, bo w polskim prawie słowo „mogło” jest ostrożne procesowo i po nim można wygłosić dowolną bzdurę, pisałem o tym wielokrotnie. Np. prawdą jest twierdzenie, że pan Kalisz MÓGŁ liczbę 1300 komisji wyjąć ze swojej tłustej dupy, lub z butelki żony.

Kolejną kontrowersją jest forsowanie narracji, jakoby marszałek sejmu był tak bardzo rotacyjny, że aż z jakichś nieokreślonych powodów mógłby zrotować się na fotelu tymczasowego prezydenta Polski. Konstytucja mówi jasno, że do czasu zaprzysiężenia nowego prezydenta- urząd ten pełni jego poprzednik. Zresztą żeby nie szukać daleko- poprzednie wybory prezydenckie w roku 2020 były nieco opóźnione (z powodu plandemii) i wśród KODziarzy popularna była wówczas narracja, że PiS specjalnie odkłada wybory w czasie, aby przeciągnąć prezydenturę Andrzeja Dudy i odwlec jego 'nieuchronną’ porażkę z Trzaskowskim (nie było wtedy mowy o tymczasowym przejmowaniu prezydentury przez marszałka sejmu, ale teraz jest to wiodącą narracją „niezależnych ekspertów”). Na szczęście Hołownia rozumie swoje położenie (tzn. gdyby zgodził się na rympał zostać prezydentem rotacyjnym, to jest duże prawdopodobieństwo, że po zmianie władzy miałby z tej okazji duże problemy prawne) i jest zwolennikiem normalnego trybu, czyli zaprzysiężenia Nawrockiego (przez co ekstrema KODziarska straciła do niego resztki szacunku, a Giertych wsadził go na minę).

Co teraz się dzieje? Władza wyczekuje i sonduje sytuację, a wkrótce podejmie ostateczną decyzję. Badają oni na bieżąco poparcie społeczne dla swoich machlojek, na szczęście nie wydaje się ono zbyt wielkie (liczba niecałych 50 tysięcy „giertychówek” mówi sama za siebie w skali 37-milionowego kraju). Z drugiej strony ludzi, którzy deklarują wyjście na ulice w przypadku próby zanegowania wyników wyborów jest sporo (w tym ja), to niestety może skończyć się krwawymi walkami z policją, za które odpowiedzialni będą Tusk z Giertychem. Inna ważna rzecz, która obecnie jest sondowana to podejście zagranicy i tu nic konkretnego na dzień dzisiejszy nie wiemy, bo takie rozmowy są tajne, aż do momentu wdrażania decyzji (który dopiero przed nami). Jak wiadomo- Polska najeżona jest obcą agenturą, jak dobra kasza skwarkami, a rząd nie może kiwnąć palcem w bucie bez przyzwolenia swoich mocodawców z Brukseli, Berlina, Waszyngtonu, Jerozolimy czy Moskwy. Na pewno Nawrockiemu sprzyja Waszyngton i Jerozolima, na szczęście właśnie doszło do zawieszenia broni w wojnie Izraela z Iranem. Gdyby wojna trwała nadal, Amerykanie mogliby machnąć ręką na (z ich punktu widzenia) zadupie nad Wisłą, bo mają na głowie ważniejsze sprawy. Po rozejmie na Bliskim Wschodzie będą mieli dla nas więcej czasu, co jest pozytywną wiadomością. Z drugiej strony jest Berlin i Bruksela, którzy z pewnością woleliby na fotelu prezydenta tęczowego i europejskiego Trzaskowskiego, ale jednak trochę się boją wkładać kij w mrowisko. Z kolei Moskwie (za którą dawniej oficjalnie był Giertych) zależy na tym, żeby Polacy kłócili się między sobą, więc anulowanie wyborów (i zamieszki z tym związane) byłyby dla nich idealne. Pytanie brzmi które mocarstwa bardziej wpłyną na Tuska, niestety odpowiedzi póki co- nie ma.

Jak mawiał klasyk: „panowie, policzmy głosy„. Po stronie Nawrockiego na pewno są: PiS, Konfederacja, Braun, Waszyngton i Izrael. Na szczęście ponowne liczenie odradzają także przystawki, czyli Hołownia, Kosiniak-Kamysz, Zandberg (i lewactwo socjalne typu Jan Śpiewak) oraz część czarzastej lewicy (niektórzy wręcz ten pomysł chamsko wyśmiewają, jak Anna-Wanna Żukowska czy Zandberg).

Wiele stronnictw jest na dzień dzisiejszy neutralne i nie ma jasnego zdania. Wśród nich jest PKW, wielu sympatyzujących z PO „ekspertów”, a nawet niemieckie media dla Polaków typu Onet czy Newsweek (oni by chcieli, zwłaszcza zachęceni Rumunią, ale boją się, że to za gruby wałek). Ci na razie wyczekują na wytyczne i rozwój sytuacji.

Po stronie „źle policzonego” Trzaskowskiego na razie jest tylko KO i to nie w całości (niektórzy też na razie wyczekują), jednakże tendencja jest rosnąca w czasie, przez co niepokojąca. Jawnie za Trzaskowskim jest obóz Giertycha (silni razem, sok z buraka, Piński, Michalik, Wiejski itp.) oraz najbardziej ekstremalni „niezależni eksperci” typu Safjan czy Markowski. Wydaje się to być niewiele szabel, ale może być wystarczające, bo decyzję podejmie partia rządząca w ustroju „demokracji walczącej”, zagrożona rozłamem i straceniem wszystkiego. Giertych nakręcając aferę wpędził Platformę w kozi róg, bo położył na szali najcenniejszy, budowany latami przez polaryzację elektorat, który w przypadku porażki obrazi się na Tuska i będzie się domagał jego dymisji na korzyść Giertycha, co byłoby dla Tuska nagłą, wielką katastrofą osobistą.

Tusk teraz ma bardzo trudny wybór: może albo podpalić Polskę, każąc zaufanym ludziom odpowiednio „przeliczyć” głosy i zachować władzę w dość silnej PO (ryzykując więzieniem w przyszłości), albo też uznać Nawrockiego i stracić partię na rzecz Giertycha. Oba warianty są dla niego złe, ale sam się w to wpakował, biorąc Romana pod swoje skrzydła. Jakimś wyjściem awaryjnym byłoby uznanie Nawrockiego, a potem oddanie Platformy Giertychowi, rzucenie tego wszystkiego w pizdu i załatwienie sobie miękkiego lądowania w Brukseli w roli jakiegoś wicekomisarza do spraw debaty na temat konieczności przestawiania czasu na zimowy. Na pewno wygranym na całej sytuacji jest Giertych (który zresztą sam to z premedytacją napędził), niezależnie jak się to skończy. Jeżeli prezydentem będzie Nawrocki to Giertych będzie „ostatnim sprawiedliwym” w PO i „silni razem” będą chcieli, aby zajął miejsce miękiszona Tuska, bo ten nie umiał rozliczyć PiS i pozwolił na „wyborczy przekręt stulecia” pod własnym nosem. Jeżeli z kolei przewał z liczeniem głosów się uda i prezydentem będzie jednak Trzaskowski to Giertych będzie osobiście za to odpowiedzialny, więc też zwycięstwo. Giertych to typowy Jonasz- sam zawsze spada na cztery łapy, a wszyscy, wokół których się obraca- mają problemy (oby nie była to cała Polska).

PS: Dzięki dla Tomka.

PS2: Rozwiązanie zagadki: zbadano 10, podmiana była w 7.

PS3: KODziarze już teraz są bliscy szaleństwa- polecam kabaret Pińskiego, zwłaszcza od 43 minuty. Gdyby prezydentem został Nawrocki, to zjawisko jeszcze się nasili, na co bardzo liczę.

RacimiR, 24.06.2025